Παντού υπάρχουν νησιά: στο Αιγαίο, στον Ατλαντικό, στον Ειρηνικό… Υπάρχουν μεγάλα νησιά, μικρά νησιά. Υπάρχουν όχι μόνο νησιά στη θάλασσα, αλλά και νησιά σε λίμνες. Αυτές είναι κατά το πλείστον μικρά νησάκια. Μερικά απ’αυτά είναι φημισμένα στη λογοτεχνία.
Ο Ρουσσώ είχε ένα νησί σε μια λίμνη, όπου ευτυχούσε. Έγραψε για αυτό το νησί δυο φορές, στις Εξομολογήσεις του, και στις Ονειροπολήσεις του μοναχικού οδοιπόρου, το τελευταίο βιβλίο του. Πρόκειται για το νησί του Αγίου Πέτρου στη Λίμνη Μπιέλ/Μπιέν στην Ελβετία. Πήγε στο νήσι επειδή έπρεπε να φύγει από τη Γαλλία κι αναζήτησε ασυλία στην πατρίδα του, την Ελβετία. Έμεινε μερικούς μήνες στο νησί του Αγίου Πέτρου, και λέει ότι αυτοί οι μήνες ήταν ο πιο ευτυχισμένος καιρός της ζωής του, αλλά στο τέλος τον εκδίωξε η κυβέρνηση της Βέρνης, η οποία κατείχε το νησί και τη λίμνη.
Ο Γέιτς είχε ένα νησί του σε μια λίμνη στην Ιρλανδία: το νησί Ινισφρί. Έγραψε ένα πολύ φημισμένο ποίημα, «Στης λίμνης το νησί», για το ακατοίκητο νησάκι, πού γνώρισε σαν παιδί:
«Θα σηκωθώ να φύγω τώρα, θα πάω στο Ινισφρί
Με λάσπη και καλάμια την καλύβα μου θα χτίσω,
Εννιά αυλακιές φασόλια ως και κυψέλες θα ‘χω κει
Και μόνος μου μες στη βουή των μελισσών θα ζήσω.
Κάποια γαλήνη θα ‘βρω εκεί, μια και η γαλήνη στάζει αργά
Από το πέπλο της αυγής ως τ’ άσματα των γρύλλων
Εκεί ‘ναι οι νύχτες φεγγερές, τα μεσημέρια είναι πυρά,
Και τα βραδάκια γέμουνε απ’ τα φτερά των σπίνων
Θα σηκωθώ να φύγω, γιατί με φως και σκοτεινιά
Ακούω της λίμνης το νερό να γλείφει την ακτή,
Κι ενώ στου δρόμου στέκομαι τη γκρίζα τη γωνιά,
Στα φύλλα της καρδιάς μου ηχεί της λίμνης η φωνή.»[1]
Ο Γέιτς ήθελε να ζει μόνος του σαν ερημίτης σ’αυτό το νησάκι. Αλλά δεν το έκανε ποτέ, ήταν μόνο ένα νοσταλγικό όνειρο.
Συχνά το νησί σημαίνει έναν χαμένο παράδεισο. Έτσι είχαν τα πράγματα με τους Ρουσσώ και Γείτς. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπόρεσαν να ξαναπάνε στον κόσμο της παιδικής τους ηλικίας. Εκδίωχτηκαν από τον παράδεισο, και ο άγγελος με «τὴν φλογίνην ῥομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσει τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς».
[1] Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, «Μυθολογίες και οράματα», μετάφραση: Σπύρος Ηλιόπουλος , εκδ. Γαβριηλίδης, 1999.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου