Για αποστολή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου εδώ christos.vas94@gmail.com.

Σελίδες

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Ορθόδοξες επισημάνσεις του π. Σεραφείμ Ρόουζ (+1982), μέρος 6ο



18 Ενώ ο π. Σεραφείµ δεν έκανε συγκεκριμένες προβλέψεις σχετικά με την Αμερική,
προέβλεψε την πτώση του αθεϊστικού κοµµουνισµού στη Ρωσία και την άνοδο του νέου
παγκόσμιου συστήματος που θα χτιζόταν πάνω στα θεμέλια που ο Κοµµουνισµός είχε
θέσει. Δεν χρειάζεται να πούμε, πως η ακρίβεια αυτής της πρόβλεψης επιβεβαιώθηκε
θαυμαστά στα χρόνια µετά την κοίµησή του, και συνεχίζει να επιβεβαιώνεται. Σε µια ομιλία που
έκανε το Μάιο του 1981-σχεδόν ακριβώς µία δεκαετία πριν την κατάρρευση του σοβιετικού
καθεστώτος στη Ρωσία- ο π. Σεραφείµ είπε: «Ο λόγος για τον οποίο ο κοµµουνισµός
κυριάρχησε στον κόσμο, δεν είναι επειδή αυτός είναι καλύτερος από τον καπιταλισμό ή τη
δημοκρατία ή οτιδήποτε άλλο σχετικό, αλλά επειδή στη Δύση υπάρχει ένα πνευματικό κενό, και
όταν σ’ αυτό το κενό εμφανίζεται ο κοµµουνισµός, τότε απλώς προχωρεί σταθερά µέσα σε αυτό,
καταλαμβάνοντας λίγο έδαφος και µετά άλλο λίγο µέχρι, που αυτήν τη στιγμή, έχει κατακτήσει
σχεδόν τον µισό κόσμο.
 Αλλά ο κοµµουνισµός δεν έχει την τελική απάντηση επειδή είναι κάτι το πολύ
αρνητικό. Στην πραγματικότητα, εάν προσέξετε αυτό που έχει συμβεί στη Ρωσία τα τελευταία
δέκα ή είκοσι χρόνια, µπορείτε να δείτε εκεί µια πλήρη επανάσταση, όσον αφορά τη νοοτροπία
των ανθρώπων: είναι εναντίον ολοκλήρου του συστήματος του κοµµουνισµού. Αν και η
δικτατορία είναι εξίσου ισχυρή όσο πάντοτε -ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, βάζοντας ξανά στη
φυλακή περισσότερους ανθρώπους- και αν και η αστυνομία είναι πολύ ισχυρή και είναι παντού,
εντούτοις, οι άνθρωποι επαναστατούν όλο και περισσότερο. Δηλαδή ξεσηκώνονται όχι με
ένοπλη επανάσταση αλλά με τον νου τους, και γίνονται ανεξάρτητοι. Αυτό σημαίνει ότι
αργά ή γρήγορα ολόκληρο το σύστημα πρόκειται να καταρρεύσει. και έτσι ο κοµµουνισµός δεν
θα έχει την απάντηση, δεν µπορεί να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο και να φέρει την ευτυχία
όπως νομίζει ότι µπορεί να κάνει. Αλλά στο µεταξύ προετοιμάζεται ένα πολύ σημαντικό πράγμα
που πρέπει να συμβεί πριν να έρθει το τέλος του κόσμου και αυτό είναι ότι πρέπει να υπάρξει
µία, ενιαία παγκόσμια κυβέρνηση, από την οποία ο Χριστιανισμός θα είναι κατά κάποιο τρόπο
αποδιωγµένος. Και αυτό ο κοµµουνισµός το έχει επιτύχει κατά πολύ.
Αλλά προκειµένου να εφοδιαστούν οι άνθρωποι με µια “πνευματική” βάση για µια
παγκόσμια κυβέρνηση, πρέπει να υπάρξει κάτι υψηλότερο και στις ιδέες των Ηνωμένων Εθνών,
παραδείγματος χάριν, βλέπουμε κάτι που µοιάζει με µια πνευματική απάντηση4

 Τα Η.Ε.
υποστηρίζουν ότι είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, η βάση µιας παγκόσμιας κυβέρνησης που δεν θα

είναι µια τυραννία, που δεν θα βασίζεται σε οποιαδήποτε ιδιαίτερη ιδέα όπως ο κοµµουνισµός,
αλλά σε κάτι πολύ ακαθόριστο και δίχως ιδιαίτερη χριστιανική βάση. Στην πραγματικότητα,
είκοσι περίπου χρόνια πριν, έχτισαν ένα ναΐσκο περισυλλογής στο κτήριο των Η.Ε. και
εκείνη την περίοδο διοργάνωσαν µια µεγάλη συζήτηση για το ποιο θα ήταν το αντικείμενο της
λατρείας σε αυτόν. Δεν µπορείτε να έχετε ένα σταυρό, επειδή αμέσως χαρακτηρίζεστε ως
χριστιανός, δεν µπορείτε να έχετε τίποτα µουσουλµανικό ή ινδικό επειδή πάλι προσδιορίζεστε.
Αυτό θα πρέπει να είναι υπεράνω θρησκείας. Τελικά κατέληξαν σε µία µαύρη ογκώδη
πέτρα (!) Οι άνθρωποι δοκιµάζουν ένα τροµερό συναίσθηµα µπροστά σε αυτήν, όπως ενώπιον
ενός ειδώλου: ένα πολύ ασαφές είδος θρησκευτικού ενδιαφέροντος. Φυσικά, καθένας έχει ένα
θρησκευτικό ενδιαφέρον: δεν µπορείτε να το κρύψετε, και ο κοµµουνισµός πρόκειται να πέσει
εξαιτίας αυτού. Αλλά ένα τέτοιο ασαφές πράγμα είναι ακριβώς αυτό που ο διάβολος επιθυμεί για
να κρατηθεί. Σε οποιαδήποτε ιδιαίτερη πεποίθηση µπορείτε να λαθέψετε, αλλά τουλάχιστον
βάζετε την καρδιά σας σε αυτήν, και ο Θεός µπορεί ακόμη και να συγχωρήσει όλα τα είδη
λαθών. Αλλά εάν δεν έχετε οποιαδήποτε ιδιαίτερη θρησκευτική πεποίθηση και σας δοθεί κάποια
ασαφής, ακαθόριστη ιδέα, κατόπιν οι δαίμονες έρχονται και αρχίζουν να ενεργούν.
Αυτό που ο π. Σεραφείµ είπε για µια «πνευματική βάση» σε µία παγκόσμια
κυβέρνηση µετά από την πτώση του κοµµουνισµού, αντηχεί αλλόκοτα τα τελευταία χρόνια από
τον Ρόµπερτ Μύλερ, πρώην Γενικό Γραµµατέα των Ηνωμένων Εθνών. Υπερασπιζόμενος την
αποκαλούμενη «Ενωμένη Πρωτοβουλία Θρησκειών», που διαμορφώθηκε το 1995 ως το
«πνευματικό» αντίστοιχο των Ηνωμένων Εθνών, ο Μύλερ είχε δηλώσει: «Ο ρόλος και η ευθύνη
της νέας Ενωμένης Οργάνωσης Θρησκειών και του Παγκόσμιου Κοινοβουλίου των Θρησκειών
θα είναι τουλάχιστον να δώσει στην ανθρωπότητα µια νέα πνευματική, πλανητική, κοσμική
ιδεολογία η οποία θα ακολουθήσει µετά τον θάνατο του κοµµουνισµού και του καπιταλισμού».
Συγχρόνως, ο Μύλερ λέει ότι τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να ηγηθούν με «δυναμική δράση»
ενάντια στον «θρησκευτικό φονταµενταλισµό». (σελ. 364-367 )

19 Παρά τα δυσοίωνα σημάδια που είδε να εμφανίζονται στον ορίζοντα, ο π. Σεραφείµ δεν
έπαψε ποτέ να έχει ιεραποστολικά όνειρα για τη χώρα του. Στην ομιλία του στο Τζόρντανβιλ
είπε:
«Ακριβώς αυτή την τελευταία εβδομάδα διέσχισα το µεγαλύτερο µέρος της Αμερικής με
τρένο - ένα απέραντο έδαφος, με πολλά διαφορετικά είδη τοπίων και οικισμών. και σκέφτηκα το
όραµα του αγίου Σεραφείµ για το απέραντο ρωσικό έδαφος, με τον καπνό των προσευχών των
πιστών που ανέβαιναν ως θυµίαµα στον Θεό. Ίσως κάποιος θα πει σε µένα: Ω, εσύ µιλάς όπως
ένας νεοφώτιστος! Η Αμερική είναι Αμερική. Είναι γεμάτη δεν είναι απαραίτητο να έχουμε τέτοιες
υψηλές ιδέες προκειμένου να φανεί ότι στην Αμερική µπορούν οι προσευχές των πιστών να
φτάσουν στον Θεό. Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα εάν εμείς που είμαστε Ορθόδοξοι χριστιανοί
αρχίζαμε να συνειδητοποιούμε ποιοί είμαστε - να αντιµετωπίζουµε τον Χριστιανισμό µας με
σοβαρότητα, να ζούμε με τρόπο που θα ήμασταν πραγματικά σε επαφή με τον αληθινό
Χριστιανισμό. Θα αρχίζαμε τότε να είμαστε διαφορετικοί, οι άλλοι γύρω από µας θα άρχιζαν να
ενδιαφέρονται γιατί να είμαστε διαφορετικοί, και θα αρχίζανε να συνειδητοποιούνε ότι έχουμε
απαντήσεις στις πνευματικές τους απορίες». (σελ. 367-368)

20 Παρά τον Γολγοθά που είδε να έρχεται πάνω στην Αμερική, ο π. Σεραφείµ είδε ότι
συγχρόνως θα µπορούσε να υπάρξει µια ανάσταση του αληθινού Χριστιανισμού στην πατρίδα
του. Εάν όχι εμφανώς όπως στη Ρωσία, τότε ενδόµυχα, στο βάθος της αμερικάνικης ψυχής.
Ολοκληρώνοντας αυτήν την ομιλία του για την «Ορθόδοξη Αναγέννηση», είπε:
«Είναι ένας νόμος της πνευματικής ζωής ότι όπου υπάρχει Γολγοθάς - εάν είναι γνήσια
δοκιμασία για τον Χριστό - θα υπάρξει ανάσταση. Αυτή η ανάσταση εμφανίζεται καταρχήν στις  -
ανθρώπινες καρδιές, και δεν πρέπει να εξετάζουμε τόσο πολύ ποια εξωτερική µορφή θα πάρει
με τη θέληση του Θεού.
Όλα τα σημάδια δείχνουν το γεγονός ότι ζούμε στο τέλος του κόσμου, και
οποιαδήποτε εμφανής αποκατάσταση της Αγίας Ορθόδοξης Ρωσίας θα είναι βραχύβια.
Αλλά αυτό που πρέπει να επιδιώκουμε είναι η εσωτερική µας πνευματική ανάσταση και τα
γεγονότα στη Ρωσία µάς δίνουν την ελπίδα ότι, σε αντίθεση με κάθε αποµίµηση και πλαστό
Χριστιανισμό και Ορθοδοξία που αφθονεί σήμερα, εκεί θα υπάρξει µια ανάσταση αληθινού,
δοκιµαζόµενου Χριστιανισμού, όχι µόνο στη Ρωσία, αλλά οπουδήποτε οι καρδιές δεν έχουν
παγώσει εξ ολοκλήρου. Αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τη δοκιμασία που θα
προηγηθεί της αναστάσεως... Είμαστε στη Δύση έτοιμοι για αυτό; Γολγοθάς δεν σημαίνει τα
τυχαία βάσανα που όλοι περνάμε στη διάρκεια αυτής της ζωής. Είναι κάτι απέραντο και βαθύ,
το οποίο δεν µπορεί να ανακουφιστεί με το να πάρουμε µία ασπιρίνη ή με το να πάμε σε ένα
κινηματογράφο. Είναι αυτό που η Ρωσία έχει περάσει από µέσα και προσπαθεί τώρα να το
µεταδώσει σε µάς. Ας µην κωφεύουμε σε αυτό το µήνυµα. Με τις προσευχές όλων των Νέων
Μαρτύρων, µπορεί ο Θεός να µάς δώσει τη δύναμη να υποµείνουµε τις δοκιμασίες που
έρχονται πάνω µας και να βρούμε σε αυτές την ανάσταση των ψυχών µας!». (σελ. 369)

21 Ακόμη και χωρίς να προσπαθήσει να υπολογίσει συγκεκριμένα γεγονότα, ο π. Σεραφείµ
είπε µερικά πράγματα που αργότερα βγήκαν αληθινά. Προέβλεψε ο ίδιος ότι τα
κοµµουνιστικά καθεστώτα θα κατέρρεαν, βοηθώντας να προετοιμαστεί το έδαφος για µία
παγκόσμια κυβέρνηση. Αντίθετα από τον κοµµουνισµό, η παγκόσμια κυβέρνηση του
µέλλοντος θα έχει µια ασαφή, ψευδοπνευµατική βάση, όπως φαίνεται από το
“παρεκκλήσι περισυλλογής” των Ηνωμένων Εθνών.
Ο π. Σεραφείµ είπε επίσης µερικά σχετικά πράγματα για τη χώρα του Ισραήλ και τους
Εβραίους στο Φως των προφητειών της Καινής Διαθήκης:
Άλλο ένα σημάδι που δείχνει ότι πλησιάζει η εποχή του τέλους είναι η παρούσα
κατάσταση των Εβραίων στο Ισραήλ, στην πόλη της Ιερουσαλήµ. Σύμφωνα με τις
προφητείες της Γραφής και τους αγίους Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η Ιερουσαλήµ θα
είναι η παγκόσμια πρωτεύουσα του Αντιχρίστου και εκεί αυτός θα ανοικοδομήσει τον
ναό του Σολοµώντα όπου θα λατρευτεί σαν Θεός. Αυτά είναι τα γεγονότα που θα έρθουν
πριν από το τέλος του κόσμου. Φυσικά, είναι πολύ σημαντικό ότι µόλις από το 1948 έχει
ξαναγυρίσει η Ιερουσαλήµ για ακόμα µια φορά ατά χέρια των Εβραίων, και µόνο από το 1967
κατέχουν το µέρος που βρισκόταν ο ναός, όπου σήμερα υπάρχει το µουσουλµανικό τέμενος του
Οµάρ, το οποίο έχουν στα χέρια τους οι Μουσουλμάνοι. Επομένως όλα αυτά τους αποτρέπουν,
τεχνικά, από την οικοδόμηση του ναού αφού πάνω στα θεµέλιά του είναι κτισμένο το
µουσουλµανικό τέμενος του Οµάρ. Εάν µπορέσουν να καταστρέψουν το µουσουλµανικό
τέμενος, τότε θα µπορέσουν να οικοδομήσουν τον ναό σ’ αυτή την περιοχή5


Εάν µπορούσατε να ρωτήσετε κάποιον που γνωρίζει καλά τα πολιτικά γεγονότα στον
κόσμο, «ποια θα ήταν η ιδανική πόλη για να είναι πρωτεύουσα του κόσμου εάν υπήρχε µία
παγκόσμια αυτοκρατορία»; Είναι προφανές ότι η απάντηση θα ήταν στον νου των
περισσοτέρων ανθρώπων: Δεν µπορεί να είναι η Νέα Υόρκη επειδή είναι το κέντρο του
Καπιταλισμού, δεν µπορεί να είναι η Μόσχα επειδή αυτή είναι το κέντρο του Κοµµουνισµού. Δεν
µπορεί επίσης να είναι η Ρώμη, επειδή ο Ρωµαιοκαθολικισµός είναι ακόμα κάποια περιορισμένη
(δεσμευτική) παράδοση. Η λογική θέση είναι η Ιερουσαλήµ, επειδή εκεί τρεις θρησκείες
ενώνονται, τρεις ήπειροι ενώνονται. Είναι η λογικότερη θέση όπου µπορεί να υπάρξει ειρήνη,
αδελφοσύνη, αρμονία. Όλα αυτά τα πράγματα φαίνονται καλά, αλλά είναι καλά µόνο αν έχουν

µία στέρεη χριστιανική βάση. Τότε ευαρεστούν τον Θεό - αλλιώς αυτά τα πράγματα µπορούν να
χρησιμοποιηθούν από τον Αντίχριστο.
Μια άλλη πτυχή του Εβραϊκoύ ζητήµατος είναι ότι πολλοί νέοι Εβραίοι ενδιαφέρονται για
τον Χριστιανισμό, καθότι µεταξύ των Εβραίων επίσης υπάρχει θρησκευτική αναζήτηση. Μερικοί
από αυτούς µεταστοέφονται στον Χριστιανισμό και µερικοί από αυτούς προσέρχονται στην
Ορθοδοξία. Αυτό είναι ήδη ένα σημάδι, µια προετοιμασία για το γεγονός ότι στο τέλος του
κόσμου οι Εβραίοι θα µεταστραφούν στον Χριστιανισμό, στον Χριστό. Ο άγιος απόστολος
Παύλος λέει πως, εάν η πτώση των Εβραίων σημαίνει πνευματικό πλούτο για τα άλλα έθνη -
επειδή η πτώση των Εβραίων έφερε τα έθνη στην Εκκλησία, - τότε η αποκατάσταση του Ισραήλ
θα είναι σαν να ανασταίνεται εκ νεκρών, και αυτό το γεγονός θα συμβεί ακριβώς λίγο πριν από
το τέλος.6
 4
 Η διαφορά µεταξύ του διεθνούς κοµµουνισµού και της παγκοσμιότητας των Η.Ε. δεν είναι τόσο πραγματική όσο 
κάποιος νομίζει. Από τα δεκαεπτά άτομα που αναγνωρίζονται από το Υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α. ως 
διαμορφωτές της αμερικανικής πολιτικής στο οικοδόµηµα των Ηνωμένων Εθνών, όλα εκτός από ένα 
αναγνωρίστηκαν αργότερα ως µυστικά µέλη τού Κοµµουνιστικού Κόµµατος των ΗΠΑ. Ο Γενικός Γραµµατέας των 
Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος ενορχήστρωσε τη διάσκεψη που κατάρτισε τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ήταν 
ένα άτομο που καταδικάστηκε αργότερα ως σοβιετικός πράκτορας: ο Άλγκερ Χίς. 

5
 Αυτή η παρατήρηση είναι ιδιαίτερα σημαντική σήμερα, όταν µία ομάδα Εβραίων στο Ισραήλ κάνουν εργασίες 
προς ανοικοδόμηση του ναού, και η Ισραηλινή κυβέρνηση έχει ταχθεί υπέρ τού προγράµµατος. 



6
 Σύμφωνα µε τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, στο τέλος του κόσμου «ο Ενώχ και ο Ηλίας ο Θεσβίτης θα 
σταλούν και θα στρέψουν την καρδιά των πατέρων προς τα τέκνα (Μαλαχίας 4:6), δηλαδή, θα µεταστρέψουν τη 
συναγωγή προς τον Κύριο Ιησού Χριστό και το κήρυγμα των Αποστόλων» (Ακριβής παρουσίαση της ορθοδόξου 

πίστεως, 4: 26). 

 (σελ. 374-376)

http://www.imdleo.gr/diaf/2010/07/Rose-LMD.pdf

Δεν υπάρχουν σχόλια: