ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ: ΚΑΜΠΑΛΑ, ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ, ΜΑΣΩΝΙΑ, ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (GOLDEN DAWN)

      


Έγινε της...μόδας, κάποιοι Χριστιανοί (και...υπερχριστιανοί) να ξιφουλκούν εναντίον των "εχθρών" της Χρυσής Αυγής, που υποστηρίζουν με πάθος. Σε αυτούς αφιερώνουμε αυτή την ανάρτηση, με την ελπίδα ν' ανοίξουν επιτέλους τα μάτια τους και να δουν ΤΙ υποστηρίζουν...!
Χρυσή Αυγή, λοιπόν. Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς από τους υποστηρικτές της, γιατί από τόσα εκατομμύρια πιθανά ονόματα, επιλέχθηκε αυτό από τους ιδρυτές της;
"Για να θυμίζει την χρυσή αυγή του ελληνισμού, που θα φέρουμε με τις ιδέες μας", λένε εκείνοι. Αυτή είναι η επίσημη δικαιολογία! Για το ποια "χρυσή αυγή" εννοούν όμως, δείτε το...ποίημα στο τέλος του άρθρου!
Ωραία λοιπόν! Γιατί τότε δεν το ονόμάζαν "λαμπρή αυγή"; Ή "φωτεινή αυγή"; Ή "χρυσό ξημέρωμα"; ΓΙΑΤΙ ΣΩΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ";
Η απάντηση, βρίσκεται αν αναζητήσουμε τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σημαίνει χρυσή αυγή:
Το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (ή, συχνότερα, η Χρυσή Αυγή), ήταν ένα μυστικιστικό τάγμα  που δραστηριοποιούνται στην Μ. Βρετανία στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα, η οποία ασκούσε  θεοσοφία και αποκρυφισμό. Υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες επιρροές του 20ού αιώνα στο  Δυτικό αποκρυφισμο.

Έννοιες της μαγείας και της τελετουργίας στο κέντρο της σύγχρονης παραδόσεις, όπως η Wicca και Thelema, εμπνεύστηκαν από την Χρυσή Αυγή.

Οι τρεις ιδρυτές της, ο Robert William Γούντμαν, William Wynn Westcott, και τον Samuel Liddell MacGregor Mathers ήταν Εβραίοι Μασόνοι και μέλη των Ροδόσταυρων στην Αγγλία (SRIA).

Η Χρυσή Αυγή σύστημα βασιζόταν στην ιεραρχία και την κίνηση όπως τις τεκτονικές στοές. Ωστόσο, οι γυναίκες έγιναν δεκτές σε ισότιμη βάση με τους άνδρες. Η "Χρυσή Αυγή" ήταν η πρώτη από τα τρια τάγματα, παρόλο που και τα τρια συχνά αναφέρονται συλλογικά ως «Χρυσή Αυγή». Η πρώτη παραγγελία δίδαξε εσωτερική φιλοσοφία βασίζεται στην ερμητική Καμπάλα και την προσωπική ανάπτυξη μέσα από τη μελέτη και την ευαισθητοποίηση των τεσσάρων κλασικών στοιχείων καθώς και τα βασικά της αστρολογίας, ταρώ μαντεία, και γεωμαντεία.
Το δεύτερο ή "Εσωτερικό"  η Διάταξη, η Rosae Rubeae et Aureae Crucis (ή Πορφυρού Ρόδου και του Σταυρού του χρυσού), δίδαξε σωστή μαγεία, συμπεριλαμβανομένων διορατικής εκπαίδευσης, αστρικά ταξίδια, και την αλχημεία. Το τρίτο ήταν ότι Διάταξη του "Μυστικού Αρχηγών», οι οποίοι λέγεται ότι είναι υψηλής εξειδίκευσης, που αποστρέφονται δήθεν τις δραστηριότητες στις  δύο χαμηλότερες τάξεις από επικοινωνία με το πνεύμα των αρχηγών της Δεύτερης Τάξης.


ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΚΑΛΑ;;; Η ΕΒΡΑΪΚΗ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΗ ΚΑΜΠΑΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ;;;

Τι έχουν να πουν γι' αυτό οι διάφοροι Χριστιανοί (;) υποστηρικτές της;

Γνωρίζουν ότι το "Τάγμα" της χρυσής αυγής εξακολουθεί να υπάρχει και μάλιστα έχει και επίσημη ιστοσελίδα;;;

Στην οποία, το Καμπαλιστικό "δέντρο της ζωής" κατέχει περίοπτη θέση!!!


ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!

ΜΙΑ ΜΑΣΩΝΙΚΗ, ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΗ, ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟ - ΚΑΜΠΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΕΚΤΑ (Ή ΤΑΓΜΑ) ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ!

Διαβάστε κι ένα σχετικό άρθρο, εδώ.



Απόσπασμα από το "Αστραφτερό σκοτάδι του εωσφόρου", που προλογίζει ο Μιχαλολιάκος.

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/

Διάσημος Ολλανδός ηθοποιός βαφτίστηκε Χριστιανός και έγινε ερημίτης

Στο βίντεο υπάρχουν αποσπάσματα από τη βάπτιση ενός Ολλανδού και στη συνέχεια την υπαίθρια Θ. Λειτουργία και την πρώτη φορά που ο νεοφώτιστος μεταλαμβάνει το Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού... Και το όνομα αυτού Nektarios !!! Βλέπουμε την πομπή προς το σημείο όπου θα γίνει η βάπτιση με τους πιστούς να κρατάνε εικόνες στα χέρια: του Αγίου Νεκταρίου αλλά και του μακαριστού Γέροντος Πορφυρίου!
Η βάπτιση έγινε την Πέμπτη 21 Απριλίου 2011. Ο μοναχός με το
ράσο και τα άσπρα γένια είναι ο Ολλανδός Josef Van den Berg πρώην μαριονετίστας, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός, ο οποίος τώρα ζει ως ερημίτης.

Γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1949 και παράτησε το θέατρο στα 42 του, στο απόγειο της δόξας του και με θαυμαστό τρόπο κάτι άλλαξε μέσα του και αποφάσισε να παρατήσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ , ΧΡΗΜΑ , ΔΟΞΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΦΙΛΟΥΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ, να γίνει Ορθόδοξος Χριστιανός και να ασκητέψει σε μια καλύβα στην Ολλανδία , αφού πρώτα συνάντησε τον Γέροντα Σωφρόνιο στο Έσσεξ και στη συνέχεια το γέροντα Πορφύριο αλλά και τον Γέροντα Παϊσιο στο Αγ. Όρος.

Η βάπτιση έγινε στο Waal κοντά Neerijnen από τον πατέρα Dušan. Παρόντες ήταν αρκετοί διάκονοι και ιερείς από τις σερβικές ενορίες Sveti Nektarije Eginski από Breda, Sveta Trojica από το Ρότερνταμ, αλλά και τη ρωσική ενορία Αγίου Τύχων από Nijmegen και εβδομήντα ορθόδοξοι πιστοί.

Αυτά είναι τα θαύματα της πίστεως μας ανά την Ορθόδοξη Οικουμένη. Στο βίντεο αξίζει να παρατηρήσετε το υπαίθριο παρεκκλήσιο αλλά και την Αγία Τράπεζα που είναι πάνω στο μικρό καροτσάκι που χρησιμοποιούσε ως μαριονετίστας ο ερημίτης Ολλανδός μοναχός.

http://www.proskynitis.blogspot.gr/

Ο Αγιώνυμος Άθως- Σύναξις Αγιορειτών Πατέρων Ψάλει ο Βυζαντινός Χορός Τρόπος

Στον Αγιώνυμο Άθω, την πόλη των μοναζόντων, προσκυνητές της μνήμης πάντων των οσίων και ιεραρχών, των οσιομαρτύρων και ιερομαρτύρων, των επωνύμων και ανωνύμων γινόμαστε όλοι μέσω της νέας έκδοσης του Βυζαντινού Χορού ΤΡΟΠΟΣ και του Κέντρου Μελετών Ψαλτικής Τέχνης.





Ένα υμνολογικό αριστούργημα, ποίημα του οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου ,η ασματική  ακολουθία των Αγιορειτών Πατέρων που ψάλλεται τη Β’ Κυριακή του Ματθαίου, μετά των Αγίων Πάντων, ενδύθηκε μουσικά από Αγιορείτες μελοποιούς. Τον Ματθαίο Βατοπαιδινό (+1849),τον Ιωάσαφ Διονυσιάτη(+1866) και τους μεταγενέστερους Αθανάσιο ιερομόναχο και Δανιήλ μοναχό, τους Δανιηλαίους.

Τα σύντομα και αργά μέλη με το παραδοσιακό κανονάρχημα ψάλλει ο Βυζαντινός Χορός ΤΡΟΠΟΣ με χοράρχη τον Πρωτοψάλτη και δάσκαλο της Ψαλτικής Τέχνης Κωνσταντίνο Αγγελίδη.





Τιμητική η ηδύφωνη παρουσία δύο παλαιών μαθητών της Αθωνιάδος. Ο Ιωάννης Παπαχρόνης ψάλλει την “εκλογή” της εορτής των Αγιορειτών Πατέρων, μέλος Δανιηλαίων και ο Ιωάννης Χασανίδης ερμηνεύει ένα “μάθημα”, μουσικό έργο του δεινού μελοποιού Ματθαίου Βατοπαιδινού. Την έκδοση με το ποιητικό κείμενο των ύμνων, σχόλια στα ψαλλόμενα μέλη, στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, με ένα πλούσιο φωτογραφικό διάκοσμο προλογίζει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος.

Μια οφειλή χρέους σε όσους “εν εσπέρα και πρωί και μεσημβρία και εν παντί καιρώ” αναφέρονται στον Θεό, τους αγίους, τη Θεοτόκο.

Διατίθεται στα εκκλησιαστικά βιβλιοπωλεία.

http://www.pemptousia.gr/2012/11/44755/

Η χαμένη Ελλάδα μας...

Ξεφυλλίστε το αναγνωστικό του δημοτικού του έτους 1971 σε ψηφιακή μορφή, δείτε πως μεταλαμπαδεύονταν στα παιδιά η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός μέσα από γλυκύτατες εικόνες...(στον σύνδεσμο που ακολουθεί)
 
 http://gnoseis.blogspot.gr/2011/01/1971.html

Προοιμιακός -Ψαλμός 103

Μετά από το «Ευλογητός ο Θεός», που με στόμφο και μεγαλοπρέπεια απαγγέλλει ο Ιερεύς που πρόκειται να «εσπερίσει», ο Αρχιερέας, ή ο προεστός ή ο Ιεροψάλτης του Ί. Ναού απαγγέλλει με ευκρίνεια, αργά και σταθερά, το γεμάτο μεγαλοπρέπεια 103ον ψαλμό, ο όποιος στην λειτουργική γλώσσα, είναι γνωστός με το όνομα «προοιμιακός», γιατί αποτελεί το προοίμιο του εσπερινού.
Στον ψαλμό αυτόν εκφράζεται όλο το μεγαλείο του Δημιουργού, που με την παντοδυναμία Του και την πανσοφία Του δημιούργησε τον κόσμο. Είναι ένα θαυμάσιο ποίημα, μέσα στο όποιο ο Ποιητής, με λίγους στίχους μας δείχνει τα θαυμαστά της δημιουργίας έργα του Δημιουργού και καλεί το τελειότερο των δημιουργημάτων Του, τον άνθρωπο, να ψάλλει τα μεγαλεία του Δημιουργού.




Αποτελείται από 35 στίχους και μπορούμε να τους διακρίνουμε ως έξης:
Στο πρώτο μέρος, στίχος 1-4 γίνεται λόγος για τα έργα δημιουργίας της πρώτης και δεύτερης ημέρας, κάνοντας αρχή από την δημιουργία του φωτός και του ουρανίου στερεώματος.
Στο δεύτερο μέρος στίχος 5-18, εξυμνείται το έργο της δημιουργίας της τρίτης ημέρας κάνοντας λόγο για τον χωρισμό των υδάτων από της ξηράς, οι πηγές των οποίων διαποτίζουν την κατάξερη γη και παράγουν την τροφή στα κτήνη και στον άνθρωπο.
Στο τρίτο μέρος, στίχος 19-23 γίνεται λόγος για την δημιουργία της τετάρτης ημέρας, την δημιουργία του ήλιου και της σελήνης.
Στο τέταρτο μέρος, στίχο. 24-30, επανέρχεται πάλι στη θάλασσα και ομιλεί για τα έργα της δημιουργίας της πέμπτης και της έκτης ημέρας, εκδηλώνοντας όλον τον θαυμασμό του στα υδρόβια ζώα.
Και τέλος ερχόμαστε στο πέμπτο μέρος, από τους στίχο. 31-35, πού αποτελούν μια μεγαλειώδη δοξολογία του ονόματος του Δημιουργού.
Αυτούς τους στίχους της δοξολογίας οι ιεροψάλτες μας ψάλλουν μελωδικά κατά τους πανηγυρικούς εσπερινούς και είναι γνωστοί με το όνομα ανοιξαντάρια.
Ο προοιμιακός προβάλλει το μεγαλείο του Δημιουργού μέσω των δημιουργημάτων και καλεί τον άνθρωπο, την κορωνίδα της δημιουργίας, να σταθεί ανάμεσα στον Πλάστη και στην πλάση και να υμνήσει και να δοξολογήσει τον Ύψιστο. Μεταφέρουμε εδώ με τα πιο άπλα λόγια τον 103ον ψαλμό, για να γίνει περισσότερο κατανοητός.

1 .Δοξολόγησε ψυχή μου τον Κύριο. Ω Κύριε και Θεέ μου το μεγαλείο σου είναι άφθαστο. Η εξωτερική σου εμφάνιση είναι μεγαλοπρεπής και άξια αίνου.
2. Διότι γύρω σου ρίχνεις το φως ως ιμάτιο Σου και απλώνεις από το ένα άκρο του ορίζοντα ως το άλλο του ουρανού σαν μια δερμάτινη σκηνή!
3. Ο Κύριος είναι εκείνος που με τα νερά στεγάζει τ' ανώτερα μέρη του ουρανού, ο χρησιμοποιών ως άρμα του τα σύννεφα, Αυτός περπατά με ταχύτητα φερόμενος πάνω στους πτερωτούς ανέμους.
4. Αυτός είναι εκείνος, που έπλασε τους αγγέλους ταχείς ως τους άνεμους και τους λειτουργούς Του δραστηρίους σαν την φλόγα του πυρός.
5. Αυτός είναι εκείνος που στερέωσε τη γη πάνω σε ακλόνητες βάσεις.
6. Άβυσσος υδάτων σκεπάζει αυτήν σαν φόρεμα και πάνω στα βουνά είναι στεριωμένα τα νερά, τα χιόνια.
7. Αντηχεί ή προσταγή σου Κύριε και τα ύδατα υποχωρούν, η βροντερή φωνή Σου αναγκάζει αυτά περίφοβα να αποχωρήσουν και να φανεί η ξηρά.
8. Και ήδη υψώνονται τα βουνά προς τα άνω και οι πεδιάδες προς τα κάτω, στους τόπους όπου όρισες και καθόρισες για το καθένα απ' αυτά.
 9. Έθεσες σύνορο ανάμεσα στη θάλασσα και στη ξηρά και τα νερά της θάλασσας δεν τολμούν να παραβιάσουν το σύνορο, να επιστρέψουν πάλι και να καλύψουν την γη.
10. Αυτός ο Κύριος τοποθέτησε τις πηγές των υδάτων να ρέουν στα φαράγγια και τα ύδατα να διέρχονται ανάμεσα από τα βουνά.
11. Τα ύδατα αυτά ποτίζουν τα θηρία της υπαίθρου και οι άγριοι όνοι με πολλή ευχαρίστηση πίνουν για να σβήσουν την δίψα τους.
 12. Πάνω στα δένδρα και πιο πάνω από τα ύδατα που ήσυχα κυλούν τα νερά τους, κτίζουν τις φωλιές τους τα πετεινά του ουρανού και από τους γύρω βράχους ακούγονται γλυκά κελαηδήματα..
 13. Αυτός ο Κύριος ποτίζει τα κατάξερα βουνά με βροχές του ουρανού. Ναι, Κύριε από τη βροχή, που είναι καρπός των έργων σου θα χορτάσει η γη.
14. Ο Κύριος βλαστάνει από τη γη χόρτο για τα φυτοφάγα ζώα και χλοερή βλάστηση για την εξυπηρέτηση του άνθρωπου,
15. ώστε να παράγεται από τη γη ο σίτος, ο οίνος που ευφραίνει τον άνθρωπο, το λάδι που τρώμε και ιλαρύνει το πρόσωπο του άνθρωπου και ο άρτος που στηρίζει την καρδιά του.
16. Θα χορτάσουν από τα ύδατα τα δένδρα της υπαίθρου και οι πελώριοι κέδροι του Λιβάνου, οι αυτοφυείς και θεόρατοι.
17. Στα κλαδιά των δένδρων μικρά πουλιά στήνουν τις φωλιές τους και πιο επάνω απ’ αυτά έχει στήσει τη φωλιά του ο ερωδιός.
18. Τα υψηλά βουνά όρισε ο Κύριος ως τόπον διαμονής για τα ελάφια και τα πετρώδη μέρη ως καταφύγιο των λαγών.
19. Ο Κύριος έκαμε την σελήνη για τον προσδιορισμό των εποχών ο δε ήλιος γνωρίζει το σημείο στο όποιο θα βασιλέψει.
 20. Συ, Κύριε, φέρνεις το σκότος και γίνεται νύχτα. Στη διάρκεια της τριγυρίζουν στα δάση τα άγρια θηρία ζητώντας τροφή.
21. Τα μικρά λιονταράκια αρπάζοντας την τροφή τους βρυχώνται και αυτός ο βρυχηθμός τους είναι δέησης προς τον Θεό, για την τροφή τους.
 22. Όταν ο ήλιος ανατείλει τα θηρία συγκεντρώνονται στις σπηλιές τους για να κοιμηθούν.
23. Τότε εξέρχεται ο άνθρωπος στο έργο του και θ' ασχοληθεί με τις εργασίες του μέχρι το εσπέρας. 24. Πόσο μεγαλειώδη είναι τα έργα σου Κύριε! Όλα τα έκανες με σοφία, η γη είναι γεμάτη από τα πολυάριθμα κτίσματα Σου.
25. Να και αυτή η θάλασσα εκτείνεται ενώπιον μας μεγάλη σε μήκος και πλάτος. Εκεί υπάρχουν αναρίθμητα ψάρια τα οποία διολισθαίνουν στα νερά, μικρά και μεγάλα κήτη.
26. Εκεί πλοία διαπλέουν και διασχίζουν την θάλασσα, εκεί ζει το μεγάλο θαλάσσιο κήτος το όποιο έπλασες Συ τόσο ισχυρό, ώστε να παίζει με τη θάλασσα.
27. Όλα τα ζώα αυτά τα χερσαία και τα θαλάσσια από Σένα περιμένουν να τα δώσεις την τροφή τους στην κατάλληλη ώρα.
28. Όταν Συ δώσεις αυτήν, αυτά θα τρέξουν να την πάρουν. Όταν ανοίξεις την παλάμη της χειρός Σου ολόκληρο το Σύμπαν θα γεμίσει από αγαθά.
29. Όταν όμως αποστρέψεις το πρόσωπο Σου θα καταληφθούν από τρόμο. Τους αφαιρείς την ζωτική πνοή και πεθαίνουν και επιστρέφουν στο χώμα από το όποιο πλάσθηκαν.
30. Αποστέλλεις σ' αυτά το ζωτικό Σου πνεύμα και αναδημιουργούνται και έτσι ανακαινίζεις όλη τη γη.
31.Νάναι η δόξα σου Κύριε αιώνια! Χαίρεται ο Κύριος για τα δικά του έργα.
32. Ο Κύριος αυτός είναι τόσο ισχυρός, ώστε με ένα Του βλέμμα που ρίχνει στη γη την κάνει να τρέμει, αγγίζει μόνο τα βουνά και εκείνα πυρακτώνονται και βγάζουν καπνούς.
 33. Θα ψάλλω εφ' όσον ζω την δόξα του Κυρίου και θα υμνώ το Θεό μου όσο θα υπάρχω.
 34. Θα τέρπομαι όσες φορές θα σκέπτομαι Αυτόν και θα ευφραίνομαι δοξολογώντας τον Κύριο.
 35. Είθε να μην υπάρχουν οι αμαρτωλοί στη γη και οι άνομοι να εξαφανισθούν τελείως. Δοξολόγει, λοιπόν, ω ψυχή μου τον Κύριο.

http://www.proskynitis.blogspot.gr/

Προσευχή Αγίου Κολόμπα

Ω, Κύριε, δώσε μας Σε ικετεύουμε ,
στο όνομα του Ιησού Χριστού, του Υιού Σου,
αυτή την αγάπη που δεν τελειώνει ποτέ,
πού θα ανάψει τις λαμπάδες της πίστης μας χωρίς ποτέ να σβήσουν,
ώστε να καίνε μέσα μας και να φωτίζουν άλλους.
Κάνε το Εσύ, ω Χριστέ πολυαγαπημένε,
Σωτήρα μου Εσύ, άναψε τις λαμπάδες,
έτσι ώστε να μπορούν να μένουν αναμμένες,
για πάντα, μπροστά στα Άγια των Αγίων.
Να μπορούν να δέχονται από το άσβεστο δικό Σου φως,
να φωτίζουν το σκότος μας
και να ελαττώνουν το σκοτάδι όλων των ανθρώπων.
Κύριε Ιησού, προσευχόμαστε σ' Εσένα,
δώσε το φως Σου στις λαμπάδες μας,
έτσι ώστε να αποκαλύψουν με το φως τους
το πιο ιερό μέρος όπου βρίσκεσαι
Εσύ, ο Μοναδικός, Αιώνιος Ιερέας, που εμείς πάντα θα λατρεύουμε.
Παντοτινά θα Σε υμνούμε, προσβλέποντας
σ' Εσένα με αγάπη για τη Χάρη Σου.

(πηγή: από το βιβλίο Ορθόδοξη Βρετανική και Κελτική Εκκλησία της Κασσιανής Γ. Μαζαράκη σελ. 242)
     

Φρίκη: Τεράστιο κύκλωμα πορνογραφίας - Τα κτήνη διακινούσαν υλικό με βιασμούς βρεφών και παιδιών έως 11 ετών!!!

«Μανιακοί του είδους» οι συλληφθέντες!
- Ένας στρατιωτικός, ένας δικαστικός επιμελητής, ένας επιχειρηματίας και ένας συνταξιούχος μεταξύ των οκτώ συλληφθέντων
- Κατασχέθηκε υλικό με video 23.000GB
- Έχουν καταγράψει κτηνοβασίες και σεξουαλική κακοποίηση βρεφών
- Έγιναν συλλήψεις σε Αττική, Δράμα, Χαλκίδα, Ικαρία και Ρόδο
 - Η επιχείρηση έγινε τις τελευταίες 15 μέρες
– Δυο άτομα έχουν ήδη προφυλακιστεί.

Ξεπερνάει και την πιο αρρωστημένη φαντασία. Είναι λίγες οι λέξεις για να περιγράψει κανείς τα ευρήματα των αστυνομικών μετά την ευρεία επιχείρηση, με την κωδική ονομασία GRIDLOCK, σε Αττική, Δράμα, Χαλκίδα, Ικαρία και Ρόδο, όπου είχε απλώσει τα πλοκάμια του το κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας μέσω internet.

Οκτώ άτομα, από 25 έως 71 ετών έχουν συλληφθεί, ανάμεσά τους ένας στρατιωτικός στην Ικαρία, ένας δικαστικός επιμελητής στη Χαλκίδα, ένας επιχειρηματίας στη Ρόδο, ένας συνταξιούχος 71 ετών στη Θεσπρωτία. Δυο από αυτούς προφυλακίστηκαν.
Τέσσερις συνελήφθησαν στην Αττική και από ένας σε Δράμα, Χαλκίδα, Ικαρία και Ρόδο. Συνολικά έχουν σχηματιστεί 10 δικογραφίες.

Το υλικό που κατασχέθηκε είναι 23.350 gigabyte και αν σκεφτεί κανείς πως μια απλή ταινία είναι περίπου 4GB, τότε μιλάμε για υλικό που αντιστοιχεί σε 5.000 ταινίες.

«Σκληρό» υλικό παιδικής πορνογραφίας που ανάγκασε τους αστυνομικούς που είχαν την ατυχία να το δουν, να χαρακτηρίσουν τους ανώμαλους που το διακινούσαν «μανιακούς» του είδους!

Μετά από σχετική διάταξη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, η Αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα τριών από τους συλληφθέντες. Οι δυο είναι άνεργοι και ο άλλος ιδιωτικός υπάλληλος.
Πρόκειται για τους:

- ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ Αντώνιο του Ανδρέα και της Ελένης, ο οποίος γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα και κατοικεί στο Αιγάλεω Αττικής. Σε βάρος του πρώτου ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της πορνογραφίας ανηλίκων, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια, με τη χρησιμοποίηση ανηλίκου, που δεν έχει συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας του κατ’ εξακολούθηση.

- ΣΤΑΥΡΑΚΗ Ιωάννη του Αντωνίου και της Αικατερίνης, ο οποίος γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα και κατοικεί στην Καλλιθέα Αττικής. Του ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της κατοχής και διανομής υλικού παιδικής πορνογραφίας με τη χρήση διαδικτύου τελεσθείσα κατ’ εξακολούθηση και κατά συνήθεια και με τη χρησιμοποίηση ανηλίκου που δεν έχει συμπληρώσει τα 15 έτη.

- ΚΑΛΛΙΤΣΙΩΤΗ Κωνσταντίνο του Πέτρου και της Γεωργίας, ο οποίος γεννήθηκε το 1960 στην Αρκαδία και κατοικεί στην Αθήνα. Του ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της κατοχής και διανομής υλικού παιδικής πορνογραφίας με τη χρήση διαδικτύου τελεσθείσα κατ’ εξακολούθηση με τη χρησιμοποίηση ανηλίκου που δεν έχει συμπληρώσει τα 15 έτη.

Πως ξετυλίχτηκε το κουβάρι
Μετά διαδικτυακή ψηφιακή έρευνα μέσω του ειδικού προγράμματος TLO (λογισμικό σάρωσης ηλεκτρονικών ιχνών διακίνησης πορνογραφικού υλικού), εντοπίστηκαν ηλεκτρονικά ίχνη χρηστών του διαδικτύου, που διακινούσαν «σκληρό» υλικό παιδικής πορνογραφίας.

Παράλληλα, διαμοίραζαν αυτό το υλικό σε άλλους χρήστες του διαδικτύου, μέσω ειδικών προγραμμάτων ανταλλαγής αρχείων (Peer to Peer).

Από τις έρευνες που διενεργήθηκαν στα σπίτια τους, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν:
10 σκληροί δίσκοι ηλεκτρονικών υπολογιστών
4 λαπτοπ
πλήθος εκτυπωμένων φωτογραφιών
μεγάλος όγκος ψηφιακών αρχείων, συνολικής χωρητικότητας (23.350) GB
2 κυνηγητικά όπλα
2 πιστόλια κρότου με 6 φυσίγγια
1 τυφέκιο

Όσα κατασχέθηκαν έχουν σταλεί στα εγκληματολογικά εργαστήρια για να εξεταστούν.

Δύο από τους εμπλεκόμενους κατηγορούνται και για παράνομη κατοχή των παραπάνω όπλων και πυρομαχικών.Η Αστυνομία ζητά από τους πολίτες που πιθανόν να έχουν οποιαδήποτε πληροφορία, να επικοινωνήσουν (με εξασφαλισμένο το απόρρητο της επικοινωνίας) είτε μέσω των τηλεφωνικών αριθμών 11012,             210-6476464      ,             210-6476000      , είτε μέσω των..
 e-mail 11012@hellenicpolice.gr και ccu@cybercrimeunit.gov.gr.
ethel-sinadelfos.blogspot.com

http://ellinonpaligenesia.blogspot.gr/2012/11/11.html

ΟΙ ΔΕΚΑ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

1. Μακάριο το σπίτι,που κυβερνάει ο Χριστός.

2. Μακάριο το σπίτι,που καταστατικό του έχει το Ιερό Ευαγγέλιο.

3. Μακάριο το σπίτι,που όλοι προσεύχονται.

4. Μακάριο το σπίτι,που το ανδρόγυνο ζει με αμοιβαία αγάπη,ανοχή,
συνχωρητικότητα και διαφυλάσσει,σαν κόρη οφθαλμού,το συζυγικό
του σπίτι.

5. Μακάριο το σπίτι,που τα μέλη του ζουν με αλληλοσεβασμό,αλληλοκατανόηση και ο καθένας υποχωρεί για το χατήρι του άλλου,οπότε κανένα δυσάρεστο μεταξύ τους πρόβλημα.

6. Μακάριο το σπίτι,που τα μέλη του είναι πιστά παιδιά του Θεού και ζουν την πνευματική και μυστηριακή ζωή της Αγίας Του Εκκλησίας,οπότε δεν κινδυνεύουν να γίνουν θύματα της μαγείας.

7. Μακάριο το σπίτι,που τα μέλη του είναι πνευματικώς καλλιεργημένα και θρησκευτικώς κατηρτισμένα,οπότε δεν διατρέχουν το κίνδυνο να παρασυρθούν από τους αιρετικούς και τα κάθε όργανα του Αντίχριστου.

8. Μακάριο το σπίτι,που τα μέλη του ζουν με φρόνηση και αυτοκυριαρχία οπότε δεν κινδυνεύουν να πέσουν θύματα των εμπόρων των ναρκωτικών και του λευκού θανάτου.

9. Μακάριο το σπίτι, που τα μέλη του ζουν με σωφροσύνη,εγκράτεια καιγενικά σύμφωνα με τους κανόνες της ηθικής.

10. Μακάριο το σπίτι,που βασιλεύει η Αγάπη και όπου αγάπη ευλογία καιόπου ευλογία ο Χριστός και όπου ο Χριστός ευτυχία, χαρά, ειρήνη,γαλήνη

http://orthodoxigynaika.blogspot.gr/

Η αναπνοή της ψυχής μας

Παντοδύναμον όπλο στα χέρια του πιστού είναι η προσευχή. Είναι η συνομιλία του δημιουργήματος με τον Δημιουργό του. Του μικρού ανθρώπου με τον Παντοδύναμον Θεόν.
Είναι «αγγέλων έργον», λέγουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας.
Είναι μέγα προνόμιον του ανθρώπου. Είναι η αναπνοή της ψυχής μας. Είναι το ιερότερον και ευγενέστερον έργον μας. Η αγιότερη ανθρώπινη κίνηση και πράξη. Είναι η συνάντηση
του πεπερασμένου ανθρώπου με τον άπειρον Θεόν…
Είναι μεγάλον δώρον του Θεού στον άνθρωπον η προσευχή. Δώρον ανυπολογίστου αξίας, τιμή μεγάλη και ωφέλεια ανυπολόγιστη.
Είναι αδύνατη η πνευματική ζωή χωρίς την χάριν και την δύναμη της προσευχής.
Είναι αδύνατη η άσκηση της ευσεβείας χωρίς την προσευχή.
Είναι αδύνατη η σωτηρία της ψυχής μας χωρίς την ζωογόνον επίδραση της προσευχής.
Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος

http://www.pentapostagma.gr/2012/11/blog-post_4457.html

Αναμνήσεις από το γέροντα Βησσαρίωνα...

Τι κάθομαι κ θυμάμαι τώρα;!
Είπα να κάνω ένα ταξίδι το 1988 στη Φθιώτιδα, σε μια γνωστή μου. Έμεινα στο σπίτι της τρεις μέρες κ θα έμενα περισσότερο, αλλά έπεσε ένα βιβλιαράκι στα χέρια μου από την Ι.Μ.Αγάθωνος Φθιώτιδας. Ενθουσιασμένη από το περιεχόμενο, της είπα πως θέλω να πάω να το δω και από κοντά.
 Μου εξήγησε πως θα φτάσω εκεί κ λίγες ώρες αργότερα βρέθηκα να στέκομαι μπροστά στον Γέρωντα Βησσαρίωνα, εκεί στη μέση της αυλής κάτω από την παχιά σκιά του δέντρου. Ήτανε να πάω να ανάψω μόνο ένα κεράκι και θα γύριζα, είπα στην Ευαγγελία, τη φίλη μου... και έμεινα 4 ημέρες.
 Εκεί, δίπλα στον ιερομόναχο π.Βησσαρίων. 4 μέρες μαζί του και η ζωή μου πήρε άλλον δρόμο. Έβλεπα τον γέροντα πως ζούσε. Άνοιξε την αγκαλιά του σε μένα αλλά και σε όλους που με εμπιστοσύνη κατέφευγαν στο πετραχήλι του. Κάθε μέρα με συμβούλευε, με ενίσχυσε, με καθοδήγησε πνευματικά.
 Μου έλεγε να διαβάζω την Αγ. Γραφή και χριστιανικά βιβλία. Ένας άνθρωπος γλυκύτατος, πράος.
Κοντά του γνώρισα τη σιωπή. Θυμάμαι ότι μου έλεγε:"Τα πολλά λόγια παιδί μου κουράζουν, τα λίγα είναι χαριτωμένα". Ήξερε πότε να μιλήσει και πότε να σιωπήσει. Σώπαινε για να μπορεί και να ακούσει.
Εκέινες τις μέρες γνώρισα τις ιερές αναζήτήσεις μου. Εκείνες τις μέρες ανακάλυψα τις αδυναμίες μου, τις πτώσεις μου. Αλλά με βοήθησε να ανακαλύψω και τις δωρεές του Θεού και πως να τον δοξολογώ. Πλάι του έμαθα την αυτοσυγκέντρωση. Ένα σιωπηλό έλεγχο για την συμπεριφορά μου κατά την διάρκεια της μέρας που πέρασε. Ήταν σύμφωνη με τις εντολές του Θεού;
Αιωνία η μνήμη του κ ο Θεός να αναδεικνύει πάντα τέτοιυς ζηλωτές εργάτες κ άξιους ιερέις στην εκκλησία Του.
Την ευχή του ναχουμε!!!
http://www.facebook.com/vasoula.comple?fref=ts

http://www.proskynitis.blogspot.gr/

Γέρων Ιωακείμ "Κρατώμεν της ομολογίας"(βίντεο)

Ομιλία του Δικαίου της Ιεράς Σκήτης Προφήτη Ηλία Αγίου Όρους, γέροντος Ιωακείμ του αγιορείτου με θέμα την προτροπή του Αποστόλου Παύλου για να δώσουμε την ομολογία μας για τον Χριστό μας.

ΜΟΝΑΧΗ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜΙΑ-Την σκότωσαν επειδή δεν δέχθηκε να προδώσει την ορθόδοξη πίστη της

Στο κοιμητήριο της Ι.Μ Πέτρου Βόντα αναπαύεται η μοναχή Χερουβείμiα-κατά κόσμον Σβετλάνα Μιχαέλα Τανάσα.Η αδελφή Χερουβειμία σπούδασε αρχαία ελληνικά και λατινικά στα πανεπιστήμιο Ιασίου Ρουμανιάς και έλαβε μια υποτροφία από το ίδρυμα Σόρος,για ένα μάστερ στο CEU(Central European University) της Βουδαπέστης.Η εργασία που της ανέθεσαν ήταν να ερευνήσει ένα χειρόγραφο της Ερμηνείας στη Γένεση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και εκεί απέδειξε ότι το κειμενο που είχαν τυπώσει οι Ιησουίτες και έπειτα εισήγαγε ο J.P.Migne στην Ελληνική Πατρολογία είχε πολλές παρεμβάσεις και αλλοιώσεις σε σχέση με το ερευνόμενο χρυσοστομικό κείμενο..


Το συμπέρασμα της ήταν ότι μια κριτική έκδοση της Ερμηνείας της Γένεσης θα αποδείκνυε τις αυθαίρετες προσθήκες των Ιησουιτών.

Οι καθηγητές εκτίμησαν τη δουλειά της και της πρότειναν να κάνει και διδακτορικό.

Η διδακτορική της διατριβή θα είχε ως κεντρικό άξονα την ερμηνεία της Γενεσeως.Επρεπε να αποδείξει ότι οι Αγιοι Πατέρες στην ερμηνεία της Γένεσεως στηρήχθηκαν στον Ωριγένη.Η Σβετλάνα άρχισε να μελετά χωρίς να έχει καταλαβεί αρχικά τι σκοπό είχαν.Όσο όμως διάβαζε τους Αγιους Πατέρες καταλάβαινε τι βλασφημία της ζητούσαν να αποδείξει.Μου είχε αφήσει η ίδια και τα έχω εδώ ,την ερμηνεία του Αγίου Αυγουστίνου (στα λατινικά),του Ωριγένη(στα ελληνικά) του Θεοδωρήτου(στα ελληνικά),του Αγίου Εφραιμ του Σύρου(στα Αγγλικά),ακόμα και ένα σχόλιο του Φίλωνος του Αλεξανδρινού (στα ελληνικά).έργα τα οποία είχε διαβάσει στο πρωτότυπο στη Βουδαπεστη .’Οσο διαβαζε τόσο καταλάβαινε ότι οι Αγιοι Πατερες όχι μόνο δεν ακολουθησαν τις θέσεις του Ωριγένη, αλλά ένας από τους λόγους που τα έγραψαν ήταν για να καταπολεμήσουν τις αιρετικές θέσεις του Ωριγένη.

Κάποια στιγμή παιρνοντας πληροφορίες για τους καθηγητές της έμαθε ότι οι πιο πολλοί από αυτούς ήταν Έβραιοι,ενώ σιγά-σιγά διαπιστωσε το πόσο περιφρονούσαν την Ορθοδοξία

‘Όταν ανακοίνωσε το πόρισμα της έρευνας της είπαν:’’Οχι,διάβασέ το άλλη μία φορά,δεν είναι έτσι,ξανασκέψου το.Εμείς σε πληρώνουμε για να αποδείξεις κάτι και εσύ πρέπει να το κάνεις’Ακολούθησαν πολλές αντεγκλήσεις και επιχειρηματολογίες.



Μετά από κάποιο διάστημα γύρισε στην πατρίδα της τη Ρουμανία για να πάρει κάποια πράγματα.Επειδή δεν αισθανόνταν καλά επισκέφθηκε έναν γιατρό για εξετάσεις.Εκει διαπίστωσε ότι είχε καρκίνο του δέρματος με γρήγορη εξάπλωση,στην αριστερη ωμοπλάτη.Την είχαν ακτινοβολήσει.(σημ. π.Γεωρ.. Είχαν τοποθετήσει δηλαδή έναν μηχανισμό που εκπέμπει δέσμη ακτινοβολίας σε κάποιο μερος που σύχναζε και περνουσε πολλές ώρες.π.χ το γραφείο της και η ακτινοβολία έπεφτε πάνω της,στην προκειμένη περίπτωση στην αριστερή ομωπλάτη.Μ΄αυτόν τον τρόπο και οι κομμουνιστες του Τσαουσέσκου είχαν «φάει» πολλούς.Είναι χαρακτηριστικο ότι ο Τσαουσέσκου είχε πάντα μαζί του ανιχνευτη ακτινοβολίας).




Ο γιατρός της είπε ότι έχει λίγους μήνες ζωής.Γύρισε στη Βουδαπέστη να πάρει τα πράγματα της.της.΄΄Μη φεύγεις έχουμε λύσεις για την αρρώστια σου. Άκου μας και θα γλυτώσεις΄΄.Πήρε όσα πράγματα μπορούσε(τα πιο πολλά βιβλία της εμειναν εκεί)και γύρισε στη χώρα της στον πατέρα Ιουστίνο Πίρβου(σημ.π.Γεωρ.ηγουμενος της μονής Πετρου Βόντα και μέγας ομολογητή της πίστεώς μας)και του τα διηγήθηκε όλα.Αυτός της είπε να μείνει στο μοναστήρι.Αυτό έγινε τον Αυγουστο του 1997.

Περασε ενάμιση χρόνο γεμάτο πόνους.Γρήγορα έκανε μετασταση.’Έλιωνε μέρα με τη μέρα.Δέχτηκε να ρασοφορεθεί και λίγο πριν πεθάνει έγινε μοναχή.Δεν ήθελε να πάρει μορφίνη,θέλοντας με τον πόνο να σβήσει τις αμαρτίες της.




Τα ουρλιαχτά πόνου προαγγέλουν ακόμη και σήμερα σε όσους την άκουσαν τα βάσανα της κολάσεως.Ο Θεός εισάκουσε την τελευταία της επιθυμία να μην πεθάνει πριν την πανηγυρη της μονής(Σύναξις των Αγίων Αρχαγγέλων).Μετά την αγρυπνία την νύχτα της 7ης προς 8η Νοεμβρίου 1998 στις 03.00 η Αγία μάρτυς Χερουβειμία εκοιμηθη,έτοιμη να ομολογήσει μπρος στον Τριαδικό Θεό των αγώνα των Ορθοδόξων ενάντια στον άρχοντα του αιώνα τουτου.

Η αδελφή Χερουβειμία μας διηγούνταν ότι είχαν φύγει από το CEU για τον ίδιο λόγο,καρκίνο του δέρματος,ενας φοιτητής από τη Βουλγαρία,ένας από τη Γεωργία και ένας από της Η.Π.Α.Λυπαμαι που δε μπορώ να πώ τα ονόματά τους, ίσως κάποιος κάποτε τα μάθει.Η ορθοδοξία είναι ζωντανή και καρποφορεί εν αληθεία.,ενώ ο σπόρος της πίστεως είναι το αίμα των μαρτύρων.

Μετάφραση:proskynitis.blogspot.com

Ένα κείμενο του μοναχού Φιλοθέου

Πηγή:www.proortodoxia.wordpress.com


http://proskynitis.blogspot.gr/2010/01/blog-post_17.html

ΑΙΣΧΟΣ! ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΕΠΤΑΧΡΟΝΑ (!!!) ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ...ΞΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΕΣ, ΜΕ ΤΗ ΜΟΡΦΗ «ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ»!

ΠΡΟΣΕΞΤΕ, ΓΟΝΕΙΣ, ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ «ΔΩΡΟ» ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑΣ!!!




Εισαγωγή στη σατανολατρεία για 7χρονα με χορηγούς τη SONY και το ΠΛΑΙΣΙΟ.

Η πρόταση του εν λόγω καταστήματος είναι "το βιβλίο με τα ξόρκια" και απευθύνεται ακόμα και σε 7χρονα!!!
Ετοιμαστείτε για μια νέα γενιά Δημητροκάλη και Κατσούλα εκπαιδευμένη από το playstation. Όποιος νόμιζε ότι η ταινία Χάρυ Πότερ ήταν μια απλή ιστοριούλα έκανε λάθος αφού η Sony και η JK Rawling δεν σταματούν στις ταινίες. Αυτές ήταν η καραμέλα που έδωσαν στα παιδιά για να τους κινήσουν την περιέργεια να γλυκαθούν με τη μαγεία και να περάσουν στο επόμενο στάδιο. Να παίζουν μαζί της, να εντρυφίσουν, να ασχοληθούν πρακτικά και όταν θα γλυκαθούν και άλλο...ετοιμαστείτε να μας πάρει και να μας σηκώσει!
ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΗ SONY ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΓΧΩΡΙΑ ΑΛΥΣΙΔΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ "ΠΛΑΙΣΙΟ", ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΤΑ ΚΟΝΟΜΗΣΟΥΝ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΟΥΝ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ ΜΕ ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑ!
Κι αν νομίζετε ότι είμαστε υπερβολικοί, δείτε το σχετικό βίντεο της παρουσίασης του "παιχνιδιού":

Έχουμε και λέμε: Ξόρκια, μάγοι, μονομαχίες με άλλους μάγους (!!!), σκοτεινές δυνάμεις, δαίμονες, δράκοι, πύρινες φλόγες κι ένα σωρό άλλες σατανικές αποτυπώσεις, σε ένα αισχρό, προπαγανδιστικό "τουρ" στην σατανολατρεία, που παρουσιάζεται ως παιχνίδι!
Καλούμε την εταιρεία που ανέλαβε την προώθηση αυτού του αίσχους στην ελληνική αγορά ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΑΜΕΣΑ!
Και βέβαια, τους γονείς ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ και ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΝΟΗΘΟΥΝ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ αυτό το τερατούργημα στα βλαστάρια τους!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/

Η προσευχή υπερνικά το αδιέξοδον τής τραγωδίας

Γ’ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΥΠΕΡΝΙΚΑ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟΝ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
Του Αρχιμανδρίτη Σωφρόνιου

Επιτυχών του σκοπού αυτού είδεν ότι δεν έλαβεν εκείνο, όπερ ανέμενε:
«Κατέλαβον την υψίστην εξουσίαν …, αλλά δεν υπάρχει ευτυχία εν τη ψυχή μου».
Υπάρχουν και άλλαι αναζητήσεις επί του επιπέδου του πνεύματος, της τέχνης ή της επιστήμης, αίτινες είναι ευγενέστεραι. Εις τον μεγαλοφυή νουν αποκαλύπτονται νοεραί θεωρίαι, τας οποίας αδυνατεί ούτος να πραγματοποίηση, διότι υπερβαίνουν το μέτρον του επιτευκτού εν τω κόσμω τούτω. Πειθόμενος δια την ανεπάρκειαν αυτού όπως επιτύχη εν τη τελειότητι την αρχικήν αυτού θεωρίαν, την οποίαν έθεσεν ως μοναδικόν σκοπόν του είναι αυτού υφίσταται βαθύ ρήγμα εν τω πνεύματι αυτού και απόλλυται. Η μορφή αύτη του μοιραίου τέλους παρατηρείται συχνότερον μεταξύ των ποιητών.
Ουχί άνευ τρόμου παρετήρουν και παρατηρώ εισέτι τα πεπρωμένα του κόσμου. Η ανθρωπίνη ζωή εις οιονδήποτε επίπεδον και αν θεωρήσωμεν αυτήν, εμφανίζεται τραγική. Και η αγάπη εισέτι είναι πλήρης οξειών αντιφάσεων και ουχί σπανίως μοιραίων κρίσεων.
Φρικτή εικών η κατάρρευσις της μεγάλης Αυτοκρατορίας! Η συμπλοκή είναι αγρία και ανίλεως, όταν «οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι» εν τη απογνώσει αυτών αποφασίζουν τον αγώνα δια τα δίκαια και την αξιοπρέπειαν αυτών. Έζησα εν μέσω των παθημάτων πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων.
Παραλλήλως προς αυτά εκρημνίζοντο εν εμοί τα νεανικά όνειρα και αι ελπίδες, πράγμα το οποίον κατά παράδοξον τρόπον συνεδυάζετο μετά νέας,βαθυτέρας κατανοήσεως του νοήματος του είναι εν γένει. Η νέκρωσις και ο όλεθρος ανεμιγνύοντο μετά της αναγεννήσεως.
Η πείρα όμως του θανάτου είναι αναγκαία εις ημάς, ίνα γνωρίσωμεν ότι εκλήθημεν εκ του «μηδενός» δια του θελήματος του Ουρανίου Πατρός. Η αυτογνωσία είναι απαραίτητος ώστε παν βήμα ημών να τελήται εκ συμφώνου προς το αυθεντικόν, ασάλευτον Είναι. Ώ, τούτο δεν είναι εύκολον, ουδέ απλούν: Εκατοντάκις προσεγγίζει ημάς το πυρ της φρίκης, το παν εντός ημών πιέζεται εκ του ακραίου πόνου, Ούτος όμως ενίκησε και καλεί ημάς να ακολουθήσωμεν Αυτόν. Ακολουθούντες δε Αυτόν, εις έκαστον στάδιον λαμβάνομεν πείραν και του αντιστοίχου προς αυτό μαρτυρίου. Το πνεύμα ημών ταράσσεται υπό του φόβου, και δια των λογισμών ημών ενδέχεται να εισέλθωμεν εις πάλην μετ’ Αυτού, επιρρίπτοντες εις Αυτόν την αιτίαν όλων των παθημάτων. Έχομεν ανάγκην σταθεράς πίστεως, ίνα μη εκπέσωμεν απ’ Αυτού. Αλλ’ εάν εις την νύκτα της αγνοίας ημών εισέδυσεν η λάμψις της αστραπής, έστω και άπαξ, εάν εν τω φωτί της θείας αυτής αστραπής εν τη ψυχή ελήφθη η απόφασις, ή να μείνωμεν μετ’ Αυτού εν τη Απολυτότητι Αυτού, ή κάλλιον να υποστώμεν απόλυτον θάνατον – μεσότης δεν υπάρχει – τότε, είναι δυνατόν να δοθή και εις ημάς η χαρά της αιωνίου νίκης.… εν τω Θεώ δεν υπάρχει τραγωδία. … Ο Χριστός ουδόλως είναι τραγικός τύπος. … Έζη την τραγωδίαν πάσης της ανθρωπότητος, αλλ’ εν Αυτώ τω Ιδίω δεν έμενεν αύτη. … «Ειρήνην την Εμήν δίδωμι υμίν». … Τραγωδία δεν υπάρχει εν Αυτώ, αλλ’ εν ημίν.
Ωσαύτως και ο χριστιανός, όστις έλαβε την δωρεάν της αγάπης του Χριστού, παρά την συνείδησιν του εισέτι μη επιτευχθέντος πληρώματος, αποφεύγει την τραγωδίαν του παγκαταλυτικού θανάτου. Συμπάσχων μετ’ οδύνης και προσευχόμενος μετά κλαυθμού υπέρ του κόσμου δεν αποβαίνει θύμα της αδιεξόδου απογνώσεως, του ανεπανορθώτου ολέθρου. Εναργέστερα καθίσταται η όρασις αύτη, όταν η προσευχή εισέλθη καθ’ οιονδήποτε τρόπον εις το αιωνόβιον ρεύμα της Γεθσημανίου προσευχής του Χριστού: Όταν διαρραγούν τα στενά όρια του ατόμου, όταν διαπερασθή το τείχος του χρόνου, τότε δίδεται εις τον άνθρωπον η πείρα της καταστάσεως, «Εγώ ειμι». Αισθανόμενος ούτος εν εαυτώ την ζωοποιόν πνοήν του Πνεύματος του Αγίου, προσευχόμενος δι’ αυτής της προσευχής, προαισθάνεται την τελικήν νίκην του Φωτός. Η Αγάπη του Χριστού εισέτι και εν τη υψίστη εντάσει της ευσπλαχνίας – όπερ συνιστά την ουσίαν του
«άδου της αγάπης» – παραμένει απαθής ένεκα της υπαρχούσης εν αυτή αιωνιότητος. Η αγάπη αύτη ζη αυθεντικώς και αμειώτως την τραγωδίαν της ανθρωπότητος, διότι ίδιον αυτής είναι να συμμετέχη εις τα παθήματα πάσης της κτίσεως και πρωτίστως του ανθρώπου. Δεν γνωρίζω δια ποίου ακριβώς τρόπου να περιγράψω ουχί την αφηρημένην, αλλά την ζώσαν πνευματικήν πείραν, ήτις δύναται να φανή αντιφατική εις την τυπικήν λογικήν. Η χάρις είναι άκρως πλουσία εις τας εκφάνσεις αυτής. Ας λάβωμεν ως παράδειγμα μίαν εκ των πλέον ενδεικτικών περιπτώσεων.
Εν Χριστώ ελάβομεν αποκάλυψιν περί της αμεταθέτου αξίας του ανθρώπου. Αγαπώμεν τον άνθρωπον ως την ιδίαν ημών ζωήν. Κατά στιγμάς δίδεται να θεωρήσωμεν το ανεκτίμητον κάλλος της εικόνος αυτής του Υψίστου Θεού. Παρατηρούντες το πολύτιμον τούτο όν εν τη πτώσει αυτού, συντριβόμεθα φυσικώ τω τρόπω τη καρδία και αναζητούμεν οδούς σωτηρίας δια τους ηγαπημένους, καθ’ ό μέτρον ο Κύριος εξέχεεν εφ’ ημάς την χάριν να γνωρίσωμεν την οδόν Αυτού. Ο λόγος του εκκλησιαστικού κηρύγματος πίπτει κατά το πλείστον ή παρά την οδόν ή εις τας ακάνθας ή επί τα πετρώδη μέρη, και η ψυχή στρέφεται εν προσευχή προς Εκείνον, Όστις έπλασε τον άνθρωπον. Πειθόμεθα ότι και ο Θεός δεν θέλει να παραβιάση την ελευθερίαν του αυτοπροσδιορισμού του ανθρώπου. Εκ της προσπαθείας όπως υπερνικήσωμεν δια προσευχής ευσπλαχνίας τας απολιθωθείσας καρδίας ηγαπημένων υφ’ ημών υπάρξεων, η ψυχή αισθάνεται βαθέως ως να ίσταται όντως ενώπιον του τείχους του θανάτου – κατάστασις ομοία προς την θλίψιν μητρός ήτις βαστάζει εν ταις χερσίν αυτής αποθνήσκον νήπιον, τον καρπόν της κοιλίας αυτής. Το αίσθημα του αδιεξόδου, του ανεπανορθώτου της απωλείας, καταβροχθίζει παν άλλο αίσθημα και η ψυχή του ευχομένου «αποθνήσκει» μετ’ εκείνων δια τους οποίους προσφέρεται η προσευχή.
Ο Μονογενής Υιός του Πατρός προσέλαβε τον θάνατον ημών. Απέθανεν επί του σταυρού φέρων εν Εαυτώ τον όλεθρον ημών δια της «εις τέλος αγάπης» Αυτού. Αλλ’ ο Θεός ανέστησεν Αυτόν. Η ιδία επαγγελία εδόθη εις πάντας τους πιστεύοντας εις Αυτόν, τον Χριστόν-Θεόν.
Η θέσις των ανθρώπων είναι πλέον περίπλοκος: Ημείς οι ίδιοι δεν είμεθα έως τέλους ελεύθεροι από της αμαρτίας, τουτέστι φέρομεν εν εαυτοίς τον ημέτερον θάνατον. Και ημείς, καίτοι δεν αποθνήσκομεν σωματικώς εν τη προσευχή υπέρ των αδελφών ημών και υπέρ του κόσμου εν γένει όμως εν πνεύματι ζώμεν όντως τον θάνατον αυτών: Βεβαίως θα έλθη και η ημέρα κατά την οποίαν θα αποθάνωμεν.
Ο Χριστός δια του θανάτου Αυτού επάτησε τον θάνατον του Αδάμ και των απογόνων αυτού. Τούτο αποτελεί την εγγύησιν της ημετέρας αναστάσεως.
Η προσευχή υπέρ του κόσμου είναι η πλέον βαρεία και αδιέξοδος υπό την έννοιαν ότι το πνεύμα ημών ουδέποτε επιτυγχάνει τελείως του σκοπού αυτού. Ευχόμενος υπέρ εαυτού ο άνθρωπος δύναται να γευθή εν τω βάθει της καρδίας αυτού πλημμύραν τρυφεράς αγάπης και ειρήνης. Διατηρεί την κατάστασιν ταύτην επί τινα χρόνον. Κατά την υπέρ του κόσμου όμως προσευχήν, και την πλέον εισέτι φλογεράν και παρατεταμένην, η ψυχή ταχέως αντιλαμβάνεται ότι βαρύ νέφος αντιπαθείας, ως και πρότερον, κρέμαται επάνω της γης: Είναι καθ’ υπερβολήν πολλοί οι άνθρωποι, οίτινες «ηγάπησαν μάλλον το σκότος (του μίσους) ή το φως» της αγάπης του Θεού.
Και παράδοξον και θλιβερόν: Ο κόσμος ως σύνολον δεν δέχεται το πνεύμα του Θεού, και η προσευχή επιστρέφει εις τον προσευχόμενον ουχί μόνον μετά του αισθήματος του ανικανοποιήτου, αλλά και μετά πληθυνθείσης εισέτι θλίψεως. Τούτο βεβαίως δεν είναι αληθινή αίσθησις. Όντως η αναζητουμένη αλλαγή της πνευματικής ατμοσφαίρας της οικουμένης δεν επήλθεν. Εάν όμως δεν υπήρχον ευχέται υπέρ του κόσμου, η «εξουσία του σκότους» θα ενετείνετο μετά μεγαλυτέρας έτι δυνάμεως.
Και όσοι εισέτι δεν εβίωσαν μετ’ εντάσεως την ως άνω περιγραφείσαν πείραν ευκόλως θα εννοήσουν εμέ, εάν εμπνευσθέντες υπό του Θεού προσηυχήθησαν υπέρ του κόσμου ή υπέρ μεμονωμένων αγαπητών εις αυτούς ανθρώπων. Συχνάκις η καρδία εν τοιαύτη προσευχή ταχέως εισέρχεται εις αυτήν ταύτην την ζωήν εκείνου ή εκείνων δια τους οποίους προσεύχεται, και γνωρίζει τι συνέχει αυτούς: χαρά και ανάπαυσις, αδημονία και θλίψις, το απαίσιον ενίοτε σκότος του άδου και το όμοιον προς αυτό κακόν. Ο προσευχόμενος αισθάνεται τας καταστάσεις αυτάς ως ιδίας. Και τούτο αποτελεί ιδιαιτέρου είδους παραπλάνησιν. Κατ’ ουσίαν η ψυχή δια της προσευχής βλέπει – ζη – ενούται μετ’ εκείνων υπέρ των οποίων προσεύχεται. Εάν μετά το βαρύ τούτο αίσθημα, του οποίου έλαβεν ούτος πείραν, επακολουθή χαρά ή ανάπαυσις, τούτο είναι ενδεικτικόν σημείον ότι η προσευχή αυτού εισηκούσθη. Ο ασθενής θα αναρρώση, ο απεγνωσμένος θα λάβη φως ελπίδος, η επαπειλουμένη συμφορά θα παρέλθη, και τα όμοια.
Ακριβώς η τοιαύτη μετά των ανθρώπων κοινωνία εν τω είναι, εισέτι δε και μετά του κόσμου τούτου εν γένει, χαρακτηρίζει την γνησίαν προσευχήν.
Η ζωή του προσευχομένου πνεύματος δύναται, αλλά και οφείλει, να λάβη κοσμικάς διαστάσεις, τας οποίας απαιτούν αι ευαγγελικαί εντολαί του Χριστού. Εν Αυτώ ο άνθρωπος γίνεται αληθώς παγκόσμιος: ουχί υπό την έννοιαν του φιλοσοφικού συγκρητισμού, αλλά κατά τον βαθμόν και την κλιμάκωσιν της κατοχής του πραγματικού όντος· κατά την εν πνεύματι προσέγγισιν εις τα έσχατα όρια της δυνατής ζώσης πείρας.
Η πείρα της τραγικότητος των πεπρωμένων της γης είναι απαραίτητος εις ημάς. Δεικνύει τα όρια των κτιστών ημών χαρισμάτων εν τω αποχωρισμώ ημών εκ της μετά του Θεου συνεργασίας. Είναι φυσικόν μετά τα παθήματα και την αποτυχίαν όλων των προσπαθειών, να ανοιγώμεθα προς νέους ορίζοντας άλλου ήδη κόσμου, απείρως υψηλοτέρου. Τότε αντί του «μοιραίου τέλους» εν τη πλειονότητι των περιπτώσεων ταλαντούχων και μεγαλοφυών ανθρώπων ανατέλλει ευλογημένη αρχή ήτις δύναται να φανή εις τον άνθρωπον ως Φως Αναστάσεως, ως είσοδος εις τον άφθαρτον κόσμον, όπου δεν υπάρχει τόπος δια την τραγωδίαν, διότι εκεί βασιλεύει η άναρχος αιωνιότης.
Η προσωπική ημών πείρα οδηγεί εις την διαπίστωσιν ότι η ανθρωπότης εν τη πλειονότητι αυτής μέχρις και της σήμερον ημέρας, δεν έφθασεν εις το ύψος των εντολών του Ευαγγελίου. Απορρίπτοντες τον Χριστόν ως τον αιώνιον Άνθρωπον και προπαντός ως τον Αληθινόν Θεόν, υπό οιανδήποτε μορφήν, υπό οιανδήποτε πρόθεσιν, οι άνθρωποι στερούνται του Φωτός της ανάρχου Βασιλείας και της δόξης της υιοθεσίας. … Όταν αισθανθώμεν τον Χριστόν ως Θεόν-Σωτήρα, υπερβαίνομεν τα όρια του χρόνου και του χώρου· εισερχόμεθα εις εκείνην την μορφήν του είναι, εν τη οποία δεν υπάρχει η έννοια της τραγωδίας.

http://komposxoini.blogspot.gr/2012/11/blog-post_4368.html

Σοί Κύριε...

Εμπιστεύσου αδελφέ μου τον εαυτό σου στην αγκαλιά και τα χέρια του Θεού.Στη Θεία Λειτουργία λέμε στο Θεό δια στόματος του ψάλτη "Σοι Κύριε".

Όμως πολλοί λίγοι αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό. Ναι Κύριε σε σένα αναθέτουμε τους εαυτούς μας.Το κάνουμε; Οι πολλοί όχι. Όμως αυτό είναι το μυστικό της ειρηνεύσεώς μας.

Ναι σε Σένα Κύριε εμπιστεύομαι τα παιδιά μου, που με απασχολεί η πορεία της ζωή τους. Σε Σένα Κύριε εμπιστεύομαι την αρρώστια μου που με έχει επισκεφθεί..
 Σε Σένα Κύριε εμπιστεύομαι τον αμαρτωλό εαυτό μου. Συ δώσε λύση σε όλα. Συ ρίξε ένα βλέμμα ευσπλαχνίας επί την ταπείνωσίν μου.

Αδελφέ μου, που πονάς και θλίβεσαι, μην αποκάμεις σε παρακαλώ,σου το λέω για άλλη μία φορά. Στηρίξου στον Θεό ,ζήτα από τον Θεό τη λύση των προβλημάτων σου. Κάνε και εσύ ότι εξαρτάται από το δικό σου χέρι. Διόρθωσε ότι στραβό έχεις κάνει. Οπλίσου με θάρρος και υπομονή. Και θα δεις ότι ο Θεός θα σε βοηθήσει.

Έχε θάρρος. Στηρίξου εξ ολοκλήρου στον Θεό. Και θα δεις το θαύμα στη ζωή σου.


(Απόσπασμα από το βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κ.Καλλινίκου "Για σένα που πονάς".

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χρυσοπηγή σε όλα τα Χριστιανικά βιβλιοπωλεία)

http://agiasofiapeiraios.blogspot.gr/2012/11/blog-post_6391.html

Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης-«​Με νομίζουνε χαζό και τρελό».

Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος Ομότ. Καθ. Παν. Αθηνών

Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης

Από το ομώνυμο βιβλίο, εκδόσεις «Τροχαλία»

«Με νομίζουνε χαζό και τρελό».

Όλο τον Οκτώβρη πονούσε και υπέφερε αφάνταστα. Γινότανε κάτωχρος, έχανε από το πρόσωπο κάθε ίχνος ζωής, τον ενόμιζε κανείς νεκρό. Του απαγόρευαν κάθε απασχόληση, να μην εξομολογεί, ούτε στην Ακολουθία να κατεβαίνει. Εκείνος, μόλις λίγο συνερχόταν, και εξομολογούσε και στην Ακολουθία κατέβαινε.



Προπαντός προσευχότανε για τα προβλήματα των ανθρώπων, που του το ζητούσαν. Οι θεραπείες πλήθαιναν, και ο κόσμος όλο και περισσότερο κατέφευγε στο Μοναστήρι. Αλλά δεν ήτανε μόνο οι φρόνιμοι και ευσεβείς. Κάποιοι σκέφτονταν και λέγανε δυσάρεστα για το γέροντα, που με το δικό του τρόπο τα επληροφορείτο. Στεναχωριότανε γι’αυτά και μια μέρα αφέθηκε:

–Πάτερ μου, με νομίζουνε χαζό, τρελό… άμα πεθάνω θα δούνε ποιος είναι ο Ιάκωβος… Δεν τα λέω από εγωισμό και υπερηφάνεια, αλλά τα λέω προς δόξαν Θεού αυτά!

Και πράγματι, όσο πλησίαζε το τέλος του, ενώ ικέτευε για το έλεος του Θεού, ενώ έλεγε και ξανάλεγε ότι «δεν έχω κάνει τίποτα για το Χριστό», αφηνότανε καμιά φορά κι έλεγε για τα χαρίσματα, που του έδωσε ο Θεός:

–Έχω την υπακοή και την ταπεινοφροσύνη, γιατί να μην το πω… αφού ο Θεός μου τα έδωσε!

Άλλοτε πάλι, με λίγο πλάγιο τρόπο, θέλοντας να πείσει ότι λησμονεί όσα του εξομολογούνται, είπε:

–Θεέ μου, μου έχεις δώσει πολλά χαρίσματα. Σε παρακαλώ να μου δώσεις κι άλλο ένα× να ξεχνώ αυτά που μου λένε στην εξομολόγηση.

Και κάτι πολύ περισσότερο. Μεταξύ 15 και 20 Οκτωβρίου, τον άκουσε ο π. Κύριλλος να μονολογεί:

–Στην κηδεία μου θα μαζευτεί κόσμος, θά ’ρθουνε φύλλα και χορτάρια (= πολλοί άνθρωποι)… Θα ’ρθει πολύς κόσμος κι αν κάνω πως τους ευλογώ κιόλας…

Πράγματι, όταν έξω από το ναό σηκώσανε ψηλά το φέρετρο, να δουν το γέροντα οι χιλιάδες κόσμου, κάποιοι δήλωσαν ότι τον είδανε όρθιο να ευλογεί τους παρόντες.

Τον τελευταίο τούτο καιρό είχε την αγωνία του οικείου επισκόπου. Είχε καιρό να επικοινωνήσει με το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χαλκίδας Χρυσόστομο και αναζητούσε την ευκαιρία να το κάνει. Επικοινώνησε με τον επίσκοπό του, ζήτησε την ευχή του κι ένιωσε γι’ αυτό πολύ βαθιά χαρά. Ο μακαριστός γέροντας ζούσε γνήσια και παραδοσιακή εκκλησιαστικότητα. Είχε συνείδηση του λειτουργήματος του επισκόπου και σεβότανε όλους τους επισκόπους. Τον στενοχωρούσαν και καταδίκαζε τις ασχήμιες εις βάρος επισκόπων, οποιοιδήποτε και αν ήσαν. «Είναι επίσκοπος», έλεγε, «δεν παύει να είναι αρχιερέας». Χρησιμοποιούσε πολύ τη λέξη αρχιερέας× και μόνο ο τρόπος που την πρόφερε έδειχνε ότι κατανοούσε το βάθος της. Γι’αυτό και όλες τις ενδοεκκλησιαστικές ταραχές των τελευταίων μηνών τις καταδίκαζε.

http://vatopaidi.wordpress.com/2012/11/23/%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%B2%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82-%E2%80%8B%CE%BC%CE%B5-%CE%BD%CE%BF/

Φθιώτιδος Νικόλαος: να εκποιηθούν τιμαλφή ναών και μοναστηριών προς όφελος του λαού που υποφέρει (όπως έγινε από την Εκκλησία και στην Επανάσταση του '21)

Την εντυπωσιακή πρόταση να εκποιηθούν τα τιμαλφή και τα αφιερώματα ναών και μοναστηριών προς όφελος του λαού που υποφέρει (όπως έγινε από την Εκκλησία και στην Επανάσταση του '21) καταθέτει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος.

Η πρωτοβουλία του έχει επίσημο χαρακτήρα, συζητήθηκε ήδη στην Ιεραρχία και έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για να εφαρμοστεί στη Μητρόπολή του αφού, όπως λέει, «καλύτερα να τα πάρουν οι φτωχοί παρά να τα κλέβουν οι κλέφτες ή να τα κρύβουμε στα θησαυροφυλάκια».

Ο κ. Νικόλαος ταΐζει εκατοντάδες φτωχούς στα συσσίτια, μοιράζει 2.000 δέματα σε οικογένειες και καταθέτει χρήματα σε λογαριασμούς ορφανών κοριτσιών προκειμένου να αποκτήσουν προίκα!

Υποστηρίζει ότι η Εκκλησία οφείλει να έχει λόγο σε όσα συμβαίνουν στη χώρα, κάνει λόγο για ψέματα των πολιτικών που τώρα θερίζουν θύελλες και ασυνέπεια υπουργών, ενώ δηλώνει ότι «ο κόσμος περιμένει κάποιον σωτήρα που θα μας βγάλει από αυτή την περιπέτεια». ...

-Σεβασμιότατε, πόσο δύσκολη είναι η οικονομική κατάσταση στη Μητρόπολή σας;

Προς το παρόν η οικονομική κρίση δεν έχει δημιουργήσει δυσεπίλυτα προβλήματα. Πρώτον μεν διότι συμπαρίσταται ο λαός και δεύτερον διότι υπάρχει ένας οικονομικός προγραμματισμός.

Σε όλες τις ενορίες έχουν μειωθεί αισθητά οι εισπράξεις και έχουν περιοριστεί οι δωρεές.

Η εφευρετικότητα όμως των συνεργατών μας έχει ανακαλύψει τρόπους ενισχύσεως των μειωμένων οικονομικών, όπως πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκθέσεις εργοχείρων των γυναικών, απογευματινές πνευματικές συναντήσεις με τσάι, προσκυνηματικές εκδρομές, παρασκευή γλυκισμάτων κ.ά.

Το σημαντικότερο είναι ότι ο λαός δεν έχει καταβληθεί συναισθηματικά, αλλά προσπαθεί με αισιοδοξία, ενότητα και ενόραση να αντιμετωπίσει τη δύσκολη οικονομική κατάσταση.

-Στον τομέα της φιλανθρωπίας πού εστιάζετε τις προσπάθειες;

Παράλληλα με τα τρία γηροκομεία, τα οποία συντηρεί η Μητρόπολη με δικούς της πόρους, λειτουργούν οκτώ κέντρα Αγάπης, δηλαδή μικρά εστιατόρια στη Λαμία και σε άλλες κωμοπόλεις της Μητροπόλεως, στα οποία παρασκευάζονται καθημερινά περισσότερες από τετρακόσιες μερίδες φαγητού για αστέγους, πτωχούς, εμπεριστάτους, περαστικούς και μοναχικά άτομα.

Το έργο αυτό έχει αγκαλιάσει ο λαός, που προσφέρει για τη λειτουργία των κέντρων Αγάπης τρόφιμα, έτοιμα φαγητά και χρήματα.

Οι δράσεις της φιλανθρωπίας είναι πολλές και αγκαλιάζουν όλες τις ανάγκες των ανθρώπων, όπως χρηματικά βοηθήματα σε απόρους, βοηθήματα σε άγαμες μητέρες, 185 βιβλιάρια προικοδοτήσεων σε ορφανά κορίτσια, οικονομική ενίσχυση πολυτέκνων και φοιτητών, κάλυψη κόστους υγειονομικής περίθαλψης, διανομή δεμάτων τροφίμων επί μονίμου βάσεως σε περισσότερες από δύο χιλιάδες οικογένειες κ.α.

-Ο κόσμος επέστρεψε στην Εκκλησία αυτούς τους δύσκολους καιρούς;

Δυστυχώς όπου υπάρχει ευημερία υπάρχει απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, γιατί με την ψευδαίσθηση της ευημερίας θεοποιεί τον εαυτό του. Αυτό που λέγει η Γραφή «εν θλίψεσιν εμνήσθημέν σου Κύριε» είναι πέρα για πέρα αληθινό.

Στην παρούσα περίσταση ο φόβος, η απογοήτευση, το άδηλο μέλλον και όσα τελευταία συμβαίνουν στη ζωή μας στρέφουν τον κόσμο προς τον Θεό, που είναι η μοναδική ελπίδα της ζωής.

Ο σύγχρονος άνθρωπος παθαίνει, γι΄ αυτό μαθαίνει ότι η σταθερή ελπίδα της ζωής είναι η Εκκλησία.

-Προτείνατε στην Ιεραρχία να εκποιηθούν τα τιμαλφή ναών ή μονών για να ανακουφιστεί ο λαός που υποφέρει. Πώς ακριβώς διαμορφώνεται αυτή η πρόταση;

Προκειμένου να τα έχουμε κλειδωμένα στα θησαυροφυλάκια ή να τα αφαιρούν οι κλέφτες, συμφερότερο και προτιμότερο είναι να τα εκποιούμε υπέρ του λαού.

Αυτή την πρόταση υπέβαλα στο σώμα της Ιεραρχίας, το οποίο συμφώνησε να υλοποιηθεί κατά την κρίση των εκασταχού μητροπολιτών. Διά τον τρόπο εκποιήσεως υπάρχει κανονισμός της Εκκλησίας, που διασφαλίζει τη νόμιμη και κανονική διαδικασία της εκποιήσεως.

Στη Μητρόπολή μου ήδη έχω ενημερώσει τα ηγουμενοσυμβούλια και τα εκκλησιαστικά συμβούλια να μελετήσουν το θέμα και να μου γνωστοποιήσουν την άποψή τους.

Στην πρόσφατη ιερατική σύναξη ιδιαιτέρως με ικανοποίησε η ομόφωνη απόφαση των ιερέων μας και η έγκριση της προτάσεώς μου. Σημειωτέον ότι ο τοπικός Τύπος με ευμενή σχόλια υποδέχθηκε την πρόταση αυτή της Ιεράς Μητροπόλεως.

-Αντιδράσεις υπήρξαν;

Στην Ιεραρχία διαπίστωσα ότι μερικοί αδελφοί μητροπολίτες διστάζουν μήπως και σκανδαλίσουν τους αφιερωτές, που έχουν μια συναισθηματική σχέση με το αφιέρωμά τους και θα ήθελαν να παραμένει ως έχει.

Σεβαστή η άποψη αυτή και ασφαλώς εδώ χρειάζεται διάκριση και ποιμαντική σύνεση.

-Εσείς θα το πράξετε ακόμα κι αν δεν ακολουθήσουν άλλες Μητροπόλεις;

Ηδη το έχω θέσει σε εφαρμογή. Ο κάθε μητροπολίτης είναι αυτόνομος και ανεξάρτητος. Εχω όμως την εντύπωση ότι προτιμότερο είναι να τα δίνουμε στους φτωχούς παρά να τα κλέβουν οι κλέφτες.

Οι κλοπές ναών, μουσείων, μονών, αφιερωμάτων είναι στα καθημερινά δελτία ειδήσεων πανελλαδικώς. Η φύλαξη είναι δυσχερής και ελλιπεστάτη. Θεωρώ αναγκαία στην παρούσα φάση την πρωτοβουλία αυτή.

-Υπάρχουν κενά ιερέων σε ενορίες και πόσα είναι;

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 60 μικρά χωριά άνευ εφημερίου και αρκετές οργανικές θέσεις εφημερίων στην πόλη της Λαμίας και στις άλλες κωμοπόλεις κενές.

Με τους 230 σημερινούς εφημερίους είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν 246 ενορίες και 20 μοναστήρια. Είμαστε αναγκασμένοι και με την παύση των διορισμών να έχουμε σε μεγάλες ενορίες της Λαμίας, πέντε χιλιάδων ενοριτών και άνω, έναν εφημέριο.

Επανειλημμένα έχω δηλώσει και στην Ιεραρχία και προς πάσα κατεύθυνση ότι με την παύση των διορισμών νέων εφημερίων, βάζουμε ταφόπλακα στις ενορίες της υπαίθρου.

-Η Εκκλησία θα θέλατε να παρεμβαίνει πιο δυναμικά στα δημόσια πράγματα;

Ο Κύριος με μία φράση Του έβαλε τα θέματα αυτά στη θέση τους: «απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ έλεγε ότι η Εκκλησία ούτε συμπολιτεύεται ούτε αντιπολιτεύεται, αλλά πολιτεύεται.

Δηλαδή ζει μέσα στον κόσμο αυτόν. Ασφαλώς και έχουμε χρέος να στηρίζουμε τον λαό και να λέμε την αλήθεια μετ΄ επιστήμης.

Υπάρχουν όμως θέματα που δεν επιτρέπεται στην Εκκλησία να σιωπήσει κι αυτά είναι όταν καταπατούνται οι ιεροί κανόνες και οι νόμοι, αδικείται ο λαός, καθαιρούνται οι αξίες και αλλοιώνεται η ελληνορθόδοξη ταυτότητα του λαού μας.

Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι η δυναμική παρουσία της Εκκλησίας σε δυσμενείς περιστάσεις για τον λαό υπήρξε αποτελεσματική και σωτήρια.

-Με αφορμή και την εθνική μας εορτή, βλέπετε με αισιοδοξία το μέλλον του λαού μας;

Η ψυχή του Ελληνα δεν καταβάλλεται ποτέ και τούτο διότι η πίστη στον Χριστό και στο Γένος τον ζωογονεί.

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει γιατί έχει αποθέματα πνευματικά, τα οποία χρησιμοποιεί κι αυτό πράττει στην παρούσα πνευματική πενία.

Για την αντιμετώπιση της κρίσεως ένα από τα σημαντικότερα όπλα είναι η ελπίδα προς τον Χριστό και προς τις αξίες της αθάνατης πατρίδας μας και τα ιδανικά.

Για την κρίση, ποιες πιστεύετε ότι είναι οι ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας;

Συμπαθώ τους πολιτικούς και συγχρόνως τους λυπάμαι, διότι επί δικαίους και αδίκους πέφτει ο λίθος του αναθέματος εκ μέρους του λαού.

Υπάρχουν έντιμοι και τους γνωρίζουμε και συγχρόνως υπάρχουν και εκείνοι που ζουν σε άλλον κόσμο, μακριά και έξω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία.

Δεν είμαι αρμόδιος για να κρίνω και να κατακρίνω την πολιτική ηγεσία, υπέρ της οποίας πάντοτε εμείς οι εκκλησιαστικοί καθημερινώς προσευχόμεθα.

Ως Ελλην πολίτης, όμως, θέλω να πω ότι αν σε έναν οργανισμό κάτι δεν πάει καλά, την ευθύνη έχει η διοίκηση.

Η πολιτική ηγεσία μάς απέκρυψε την αλήθεια, διευκόλυνε την αποχαύνωση του λαού, άφησε να περάσουν χρόνια με τα ψέματα και με τις υποσχέσεις και τώρα θερίζει θύελλες.

Ως ποιμενάρχης μπορώ να πω ότι ο κόσμος περιμένει κάποιον σωτήρα, που θα βγάλει την πατρίδα μας από την απερίγραπτη αυτή περιπέτεια.

-Η Εκκλησία θα μπορούσε να κάνει περισσότερα;

Συμπάσχουμε καθημερινά με τους ανθρώπους που υποφέρουν.

Ηδη όλες οι Μητροπόλεις έχουν επιστρατεύσει όλες τις δυνατότητές τους για να βοηθήσουν τους οικονομικά αδυνάμους στην αντιμετώπιση της λαίλαπας αυτής.

Εάν όμως είχαμε και τη συμπαράσταση της Πολιτείας θα μπορούσαμε να κάνουμε θαύματα με την ελάχιστη περιουσία που μας έχει εναπομείνει και την οποία έχει δεσμευμένη το κράτος.

Ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, όπως και όλοι οι μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος έχουμε υποσχέσεις από τους πολιτικούς, οι οποίες όμως την τελευταία στιγμή διαφοροποιούνται από υπουργείο σε υπουργείο και από πρόσωπο σε πρόσωπο.

Διερωτώμαι γιατί να υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση.

Λυπούμαι βέβαια πολύ όταν ακούω στα μέσα ενημερώσεως από πολιτικά χείλη να ζητούν από την Εκκλησία να συμπαρασταθεί στον λαό. Μπορούν αυτοί να μας υποδείξουν ποιος άλλος βοηθάει όπως η Εκκλησία τον λαό;

http://ikarios1912.blogspot.gr/2012/11/21.html

Memorial Service, English Orthodox Chant(βίντεο)

Ορθόδοξος ύμνος, μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους στα Αγγλικά.
Ψέλνει ο ιερέας Apostolos Hill.

Άγιος Columbanus απόστολος της Γαλλίας

Βιογραφία
Ο Άγιος Columbanus(Κολουμβάνος) γεννήθηκε το 543 μ.Χ. στο Λάινστερ της Ιρλανδίας από γονείς ευγενείς, που του έδωσαν αξιόλογη κλασική παιδεία. Πολύ νωρίς πόθησε τη μοναχική πολιτεία, από την οποία όμως τον κρατούσαν μακριά οι νεανικοί πειρασμοί. Η εξαιρετική ομορφιά του, έκανε πολλές νέες να τον ερωτεύονται παράφορα. Ζήτησε τη συμβουλή μίας ηλικιωμένης ασκήτριας, που τον παρακίνησε ν' απαρνηθεί την πατρίδα του και τα εγκόσμια. «Φύγε και σώσου», του είπε λακωνικά. Κι εκείνος πραγματικά έφυγε, παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας του, που δοκίμασε να τον εμποδίσει.

Ύστερα από σύντομη παραμονή στη μονή Κλουάινινις του Λούφερν, πήγε στο περίφημο μοναστήρι Μπαγκόρ του Καρρικφέργκως, μεγάλο εκπαιδευτικό και ιεραποστολικό κέντρο, όπου μαθήτευσε στο διάσημο ηγούμενο άγιο Κογγάλλο (+ 602 μ.Χ.).

Το 590 μ.Χ., φλεγόμενος από τον πόθο της ιεραποστολής, αναχώρησε με δώδεκα ακόμη μοναχούς για την Ευρώπη. Πέρασε τη Βρετανία και ήρθε στη Γαλλία, χώρα με χριστιανική παρουσία ήδη, αλλά, λόγω των πολεμικών αναστατώσεων και της ολιγωρίας του ανώτερου κλήρου, σε κατάσταση πνευματικής καταπτώσεως και εκκλησιαστικής αταξίας. Για πολλά χρόνια αφοσιώθηκε στο ευαγγελικό έργο. Διατρέχοντας τη χώρα απ' άκρη σ' άκρη, κήρυσσε την πίστη, καλούσε σε μετάνοια, δίδασκε την αρετή, έδινε με τη ζωή του το παράδειγμα της ταπεινοφροσύνης, της αγάπης, της φιλανθρωπίας και της καλοσύνης. Στην Ιερή αυτή διακονία τον ακολουθούσαν και τον βοηθούσαν οι δώδεκα σύντροφοι του.

Σε μιαν από τις αλλεπάλληλες αποστολικές περιοδείες του, έφτασε και στη Βουργουνδία, όπου έγινε δεκτός από το βασιλιά Γκοντράν (+ 593 μ.Χ.). Η αγιότητα και η ευγλωττία του, σαγήνευσαν το μονάρχη, που του πρόσφερε το ρωμαϊκό κάστρο του Αννεγκραί για να το μετατρέψει σε μοναστήρι. Έτσι η μικρή αδελφότητα του αγίου εγκαταστάθηκε εκεί, ζώντας με πτώχεια, εγκράτεια και προσευχή. Η ραγδαία αύξηση των μοναχών έκανε σύντομα αναγκαία την αναζήτηση άλλου τόπου. Ο Γκοντράν παραχώρησε στον άγιο το ευρύχωρο φρούριο του Λουξέγ, όπου πλήθη Φράγκων και Βουργουνδών, όλων των τάξεων και των ηλικιών, συνέρεαν είτε για ν' απολαύσουν τις ψυχωφελείς διδαχές του ηγουμένου Κολουμβάνου, είτε για να ενταχθούν στο κοινόβιό του.

Είκοσι χρόνια φώτιζε πνευματικά ο Άγιος τους μοναχούς και τους κοσμικούς, όχι μόνο της Βουργουνδίας αλλά και ολόκληρης της Γαλλίας, επιτελώντας ένα αξιοθαύμαστο εποικοδομητικό έργο. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο συναξάρι του, «θεμελίωσε τη συνείδηση της Ευρώπης... σε όποιον τόπο πήγε, έκανε να βλαστήσει η αληθινή αγιότητα... άναψε το πυρ του Χριστού όπου μπορούσε, αδιαφορώντας αν θα καιγόταν ο ίδιος από τη φλόγα...». Και πράγματι, τα φλογερά κηρύγματά του, ελεγκτικά κάποτε των παρεκτροπών κάποιων ασυνείδητων ρασοφόρων, δυσαρέστησαν μια μερίδα του τοπικού κλήρου.

Θέλοντας να τον εκδικηθούν και μη βρίσκοντας άλλη αφορμή, τον κατηγόρησαν για το ότι ακολουθούσε το κελτικό τυπικό στον εορτασμό του Πάσχα και στη μοναχική αμφίεση. Ο Άγιος Κολουμβάνος απολογήθηκε με επιστολές, τόσο προς τη σύνοδο των Γάλλων επισκόπων (Σεν, 601 μ.Χ.) όσο και προς τον πάπα Ρώμης άγιο Γρηγόριο το Μέγα (590 - 604 μ.Χ.), υποστηρίζοντας τις θέσεις του με την επίκληση της παλαιάς δυτικής (ιρλανδικής) πράξης και του αγίου Ανατολίου Λαοδικείας (+ 282 μ.Χ.), συγγραφέα πραγματείας για το Πάσχα.

Στη συνέχεια γνώρισε τον κατατρεγμό και από την κοσμική εξουσία. Ακέραιος καθώς ήταν, προκάλεσε το μίσος της διεφθαρμένης βασίλισσας Βρουγχίλδης, χήρας και μητέρας αντίστοιχα των βασιλέων της Αυστραλίας (Ανατ. Γαλλίας) Σιγεβέρτου Α' (+ 575 μ.Χ.) και Χιλδεβέρτου Β' (+ 596 μ.Χ.). Η Βρουγχίλδη, είχε την κηδεμονία των δύο ανήλικων εγγονών της, βασιλέων της Αυστραλίας Θεοδεβέρτου Β' (γενν. 586 μ.Χ.) και της Βουργουνδίας Θεοδώριχου Β' (γενν. 587 μ.χ.) και κατοικούσε στα ανάκτορα του πρώτου. Όταν η σκανδαλώδης ανάμειξή της στη διακυβέρνηση της χώρας ανάγκασε τους άρχοντες να απαιτήσουν από τον νεαρό βασιλιά την απομάκρυνσή της, εκείνη κατέφυγε στον άλλο εγγονό της (599 μ.Χ.). Στη Βουργουνδιανή Αυλή, η φίλαρχη και αδίσταχτη γυναίκα χρησιμοποίησε κάθε αθέμιτο μέσο για να πάρει στα χέρια της την εξουσία. Εξώθησε τον ευάλωτο Θεοδώριχο σε ακόλαστη ζωή, ματαίωσε τον νόμιμο γάμο του με μια Βησιγοτθίδα πριγκίπισσα κι έβαλε κακοποιούς να δολοφονήσουν τον άγιο Δεσιδέριο, επίσκοπο της Βιέν, που αποδοκίμαζε τις ανομίες της. Στόχος της οργής της έγινε και ο άγιος Κολουμβάνος, όταν αρνήθηκε να ευλογήσει τους τέσσερις γιους, που ο εγγονός της είχε αποκτήσει με παλλακίδες. «Αυτά τα παιδιά είναι καρποί της αμαρτίας!», είπε. «Όχι μόνο δεν θα βασιλέψουν ποτέ, αλλά θα έχουν και κακό θάνατο σύντομα», πρόσθεσε προφητικά, απαγορεύοντας άφοβα στη βασιλομάμμη να μπει στη μονή του. Ύστερ' από λίγο, στρατιώτες συνέλαβαν τον άγιο και όλους τους Ιρλανδούς μοναχούς του. Τους επιβίβασαν με τη βία σ' ένα πλοίο, που σάλπαρε αμέσως με προορισμό την Ιρλανδία. Το ταξίδι όμως ήταν προβληματικό και το σκάφος κινδύνεψε να ναυαγήσει. Οι δεισιδαίμονες ναυτικοί, αποδίδοντας τον κίνδυνο στην παρουσία των μοναχών, τους αποβίβασαν σε μια γαλλική ακτή, απ' όπου κατέφυγαν στη Νευστρία (Δυτ. Γαλλία).

Ό βασιλιάς τής χώρας Κλοτάριος Β' (584 - 628 μ.Χ.), εχθρός του Θεοδώριχου και της Βρουγχίλδης, τους δέχτηκε φιλόφρονα και τους έστειλε με συνοδεία στο μονάρχη της Αυστρασίας Θεοδεβέρτο, που τους πρόσφερε την προστασία του και τους παρακάλεσε να εγκατασταθούν στην επικράτειά του. Ο Άγιος Κολουμβάνος όμως «μετά από μάταιες προσπάθειες τόσων χρόνων για τη διόρθωση βασιλέων και υπηκόων που ήθελαν να λέγονται χριστιανοί χωρίς όμως να ζουν χριστιανικά, αποφάσισε να στρέψει το ιεραποστολικό του ενδιαφέρον στους ειδωλολάτρες. Κατευθύνθηκε λοιπόν με τους μαθητές του προς την Ελβετία. Εκεί κήρυξαν το ευαγγέλιο στις παγανιστικές φυλές της περιοχής της Κωνσταντίας.

Στο μεταξύ ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στους αδελφούς Θεοδεβέρτο της Αυστρασίας και Θεοδώριχο της Βουργουνδίας, με υποκίνηση της δαιμόνιας γιαγιάς τους. Ο δεύτερος νίκησε τον πρώτο δυο φορές, στην Τούλη και στο Τολβίακο, τον αιχμαλώτισε και τον παρέδωσε στη Βρουγχίλδη (612 μ.Χ.). Εκείνη, για να εκδικηθεί τον εγγονό της, που την είχε διώξει δεκατρία χρόνια πριν από το παλάτι του, τον έκειρε με τη βία μοναχό -η κούρα ήταν για τους Φράγκους ηγεμόνες η έσχατη ταπείνωση(!!)- και τον έκλεισε στο φρούριο του Σαλόν-σύρ-Σέν, όπου τον θανάτωσε λίγο αργότερα.

Ο Άγιος Κολουμβάνος, που οι ανάγκες της ιεραποστολής τον είχαν φέρει κοντά στις κατεχόμενες πια από τον Θεοδώριχο περιοχές, βρέθηκε σε κίνδυνο. Αναγκάστηκε, λοιπόν, να αναχωρήσει με το μαθητή του Άτταλο για την Ιταλία. Πέρασαν τις Άλπεις κι έφτασαν στο Μιλάνο, όπου ο βασιλιάς των Λομβαρδών Αγιλούλφος (590 - 615 μ.X.) τους δέχτηκε εγκάρδια και τους παραχώρησε την περιοχή του Μπόμπιο, στα Απέννινα, για την ίδρυση μονής. Εκεί έζησε ο Άγιος τα τελευταία του χρόνια, οικοδομώντας το μοναστήρι του και πολεμώντας με τα πειστικά κηρύγματά του την αίρεση του αρειανισμού, που είχε μολύνει τον λομβαρδικό λαό.

Κοιμήθηκε ειρηνικά στις 23 (ή στις 21) Νοεμβρίου του 615 μ.Χ. και τάφηκε στο Μπόμπιο.

Στο μνήμα του έγιναν πολλά θαύματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγο νωρίτερα, το 613 μ.Χ., ο Θεοδώριχος πέθανε στο Μέτς δηλητηριασμένος από την εγκληματική Βρουγχίλδη. Κι εκείνη, όμως, έπεσε στα χέρια του εχθρού της Κλοτάριου Β' της Νευστρίας, που τη θανάτωσε με φρικτά βασανιστήρια, αφού πρώτα έσφαξε τους τέσσερις γιους του Θεοδώριχου και δισέγγονους της. Έτσι επαληθεύτηκε η προφητεία του αγίου Κολουμβάνου.

http://www.saint.gr/3132/saint.aspx

Η Βραζιλία σκέφτεται να αφαιρέσει τη λέξη "Δόξα τω Θεώ" από όλα τα νέα τραπεζογραμμάτια

Η είδηση από το blog Έλευσις Ελλήνων :

Φαίνεται ότι η μεγαλύτερη χώρα στη Νότια Αμερική είναι πάντα το πεδίο δοκιμών για την παγκόσμια σατανική σκευωρία. Η Βραζιλία πέρασε πρόσφατα ένα νομοσχέδιο το οποίο ορίζει ότι όλα τα νέα οχήματα (χωρίς εξαιρέσεις) θα είναι εξοπλισμένα με ένα τσιπ RFID. Τα τσιπ RFID,  χρησιμοποιούνται επίσης σε μια σχολική περιοχή στην πολιτεία της Vitoria da Conquista, στη Bahia. Περίπου 20.000 φοιτητές έχουν τώρα τις ενσωματωμένες συσκευές εντοπισμού στη σχολική στολή τους. Αυτές οι νέες «έξυπνες στολές» λέγεται ότι βοηθούν ενάντια στο σκασιαρχείο και τη βελτίωση στις σχέσεις δασκάλων-γονέων.

Η τελευταία κίνηση σκευωρίας είναι να καταργήσουν τις λέξεις «Deus seja Louvado», σε πρόχειρη μετάφραση «Δόξα τω Θεώ», από όλα τα τραπεζογραμμάτια (η φράση υπάρχει απότο1986). Ο Γενικός Εισαγγελέας για τα δικαιώματα των πολιτών λέει ότι η ύπαρξη αυτής της αναφοράς "βλάπτει τις αρχές του κοσμικού κράτους και της θρησκευτικής ελευθερίας".




Ο Γενικός Εισαγγελέας δήλωσε ότι η έκφραση «Δόξα τω Θεώ» δημιουργεί μια προτίμηση για τις θρησκείες που λατρεύουν το Θεό ως υπέρτατη θεότητα , η οποία αναμφίβολα εμποδίζει τη συνύπαρξη της ισότητας όλων των θρησκειών που ασκούνται στο έδαφος της Βραζιλίας. "Φανταστείτε τραπεζογραμμάτια με «Δόξα τον Αλλάχ", "Praise Lord Ganesha", ή "δεν υπάρχει Θεός". «Εάν τέτοιες λέξεις ήταν τυπωμένες αντ' αυτού, θα υπήρχε ένας χριστιανικός σάλος», υποστηρίζει ο γενικός εισαγγελέας Jefferson Aparecido Dias.





Ο Καρδινάλιος Dom Odilo Scherer και Αρχιεπίσκοπος του Σάο Πάολο, εξέτασε τη Δευτέρα την επίδραση των ομοσπονδιακών εισαγγελέων που απαιτούν να παραχθούν νέα τραπεζογραμμάτια χωρίς τη φράση "Δόξα το Θεό." "Ερώτηση: γιατί θα πρέπει να αφαιρεθεί η αναφορά στο Θεό από τα τραπεζογραμμάτια (σημειωτέον είναι με μικροσκοπικά γράμματα). Ποιο είναι το πρόβλημα αν συνεχίσει να επισημάνεται η νύξη στο Θεό;" είπε σε μια δήλωση. «Για εκείνους που δεν πιστεύουν στο Θεό, είτε υπάρχει είτε όχι αυτή η αναφορά δεν θα κάνει τη διαφορά. Αλλά για όσους πιστεύουν στο Θεό, αυτό σημαίνει κάτι».

Σχ. ΚΟ: Τι θα καταργήσει στη συνέχεια το «κοσμικό κράτος» της Βραζιλίας για να μην «προσβληθούν» οι αλλόθρησκοι ή οι άθεοι;



http://redskywarning.blogspot.gr/2012/11/blog-post_6041.html

Γέρων Ιωακείμ "Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ"(βίντεο)

Ομιλία του Δικαίου της Ιεράς Σκήτης Προφήτη Ηλία Αγίου Όρους, γέροντος Ιωακείμ του αγιορείτου με θέμα "Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ"

The Flower of Magherally(βίντεο)

Και μία μουσική πρόταση για ένα ευχάριστο ταξίδι...
The Flower of Magherally. Ένα Ιρλανδικό τραγούδι  με φωτογραφίες από την Ιρλανδία...

Τότε είναι που το φως διώχνει το σκοτάδι...

Συζητούσαν, περασμένα μεσάνυχτα στο χαγιάτι του μοναστηριού, για το ποιά είναι η στιγμή, που το φως της ημέρας έρχεται και διώχνει το σκοτάδι της νύχτας.
 Είναι η στιγμή -είπε ο υποτακτικός- που μπορείς μέσα στο θαμπό φως να
διακρίνεις και να ξεχωρίσεις ένα πρόβατο από ένα σκύλο ή μια συκιά από μια ροδακινιά.

- Όχι, είπε ο Γέροντας. Είναι η στιγμή, που μπορείς να κοιτάξεις τον διπλανό σου στα μάτια και να τον αναγνωρίσεις ως αδελφό σου. Τότε είναι που το φως διώχνει το σκοτάδι


http://orthodoxigynaika.blogspot.gr/

Ανέκδοτη Προσευχή του πατρός Γερβασίου Παρασκευόπουλου

(Διαβάζεται στο «εξαιρέτως της Παναγιας Αχράντου...»)
Που να προσφύγω η τρισάλθια, που να ελπίσω η ταπεινή, που η δόλια να ικετεύσω, που να κλίνω την κεφαλή. Δεν έχω άλλο θερμό προστάτη, δεν έχω άλλη καταφυγή, δεν έχω άλλη παρηγοριά, πλην μόνο εσένα την άσπιλο και αγνή. Υπό τη σκεπή σου καταφεύγω και σωτηρία επιζητώ. Αγνή Παρθένε βοήθησε με και μη με αφήνεις να στερηθώ. Ελπίς του κόσμου, παρηγοριά απεγνωσμένων, καταφυγή τυφλών και ξένων. Η βακτηρία και τεθλιμμένων η πανδοχή. Πρόφθασον τώρα να μεσιτεύσεις προς τον υιό σου και ποθητόν, καθώς μου πρέπει  να μη με κρίνει, αλλά ως εύσπλαχνος να με δεχθεί, να αστοχήσει τα κρίματά μου, να παραβλέψει ως αγαθός και να με σώσει εκ των δεινών μου ως ευεργέτης και Θεός. Ένα βλέμμα γλυκύ να ρίξεις σε μένα την άμοιρη και φτωχή. Φως θεϊκό ακτής να λάμψει στη σκοτεινή μου σκληρά ψυχή. Αν Παρθένα μου δεν με ακούσεις, αν Παρθένα μου δεν με λυπηθείς, αν δεν δεις τη συμφορά μου και σαν μητέρα μου να με σπλαχνισθεις. Ποιος θα μου δώσει καταφυγή; Ποιος από το σκότος θα καταλάμψει τη σκοτεινή μου σκληρά ψυχή; Όποιος σε σένα έρχεται και σε επικαλείται από κινδύνους σώζεται και θάνατο δεν φοβήται...

http://www.pentapostagma.gr/2012/11/blog-post_9530.html

Υπέργηροι σιαμαίοι

Αποκλειστικό
Σπάνια φωτογραφία των 2 υπέργηρων πλέον σιαμαίων αδελφών.
Πάντως οι γονείς των σιαμαίων ζούνε και βασιλεύουν και εξακολουθούν να τεκνοποιούν και άλλα περίεργα όντα, όπως χριστιανοδημοκράτες, σοσιαλδημοκράτες, δημοκρατικοί, διάφορες ΜΚΟ, αντιρατσιστές, ρατσιστές, Antifa, μαυροφορεμένοι με ξυρισμένο κεφάλι (και επίτηδες παράξενης προέλευσης όνομα οι οποίοι δηλώνουν ακροδεξιοί), αριστεριστές, αναρχοαυτόνομοι, κουκουλοφόροι, σοσιαλιστές, ευρωπαϊστές, νεοταξίτες-παγκοσμιοποιητές, οικολόγοι, ΜΜΕ.
Τα τέκνα τους αυτά τα εγγράφουν στα δημοτολόγια του πολιτικού ή του παραπολιτικού φάσματος.
Οι γονείς τους, βαθύπλουτοι και ιδιότροποι, λέγεται ότι προσέφυγαν σε πανάκριβες υπηρεσίες εξειδικευμένων γενετιστών, για να προσδώσουν σε αυτά, συγκεκριμένα επιθυμητά από αυτούς χαρακτηριστικά.
Χρησιμοποιούν εκτός των άλλων και ειδικές γενετικές τεχνικές πού χαριτολογώντας τις ονομάζουν καλούπια σκέψης, που έχουν σαν αποτέλεσμα η σκέψη αυτών των όντων να είναι περιορισμένη σε προκαθορισμένα από τον γενετιστή όρια, σαν να υπάρχει ένα αόρατο καλούπι.
Άλλα αποτελέσματα αυτών των γενετικών παρεμβάσεων είναι ότι σε αυτά τα όντα αρέσουν τα παιχνίδια ολικής παραπλάνησης και αποπροσανατολισμού, σε μορφή θεατρικών παραστάσεων.
Έχουν αναγάγει την υποκρισία σε επιστήμη, είναι κακεντρεχή , κακόβουλα, υστερόβουλα, άδικα και μισάνθρωπα, αλλά πάντοτε καταφέρνουν να πείθουν γιά το αντίθετο. Στις θεατρικές τους παραστάσεις όμως έχουν πάντα κόσμο γιατί τα όντα αυτά είναι καλά στην δουλειά τους.
Έτσι καταφέρνουν να έχουν οπαδούς, στους οποίους μεταδίδουν πολλές από τις ιδιαιτερότητές τους και οι οπαδοί τους στην συνέχεια αποκτούν αλλοιωμένη αίσθηση της πραγματικότητας και άλλοι από αυτούς καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά, χωρίς να μπορούν να προσδιορίσουν τι, ενώ άλλοι δεν καταλαβαίνουν ούτε καν αυτό.

http://oimaskespeftoun.blogspot.gr/2012/11/blog-post_8174.html

ΠΑΤΗΡ ΗΛΙΑ CLEOPE . Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.

«Αδελφοί μου, αυτές οι διδασκαλίες είναι πολύ δύσκολες για κάποιους από σας, αλλά να ξέρετε ότι είναι προς την ωφέλεια μας, για να μάθουμε κάποια πράγματα περί της Αγίας Τριάδος. Ακούτε τί έλεγε ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής προς Θαλάσιον.

 Η γνώση της Αγίας Τριάδος είναι αγιασμό και θέωση για τους αγγέλους και τους ανθρώπους. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε κάποια πράγματα περί της Αγίας Τριάδος, όσο είναι δυνατόν στον άνθρωπο να γνωρίσει.

Αλλά όσο και πιο πολύ θα μαθαίνουμε, δεν είναι αρκετά. Όλοι όμως είμαστε υποχρεωμένοι να μάθουμε κατά τις δυνατότητες μας περί της Αγίας Τριάδος».
Όπως προκύπτει από τον π. CLEOPA  η γνώση της διδασκαλίας της Εκκλησίας - και στο προκείμενο γνώση του τριαδολογικού δόγματος προσφέρει στον χριστιανό την απαραίτητη γνώση για να μπορεί να προσεύχεται. Αντίθετα, αν ο χριστιανός δεν γνωρίζει σε ποιο πνεύμα ανήκει και ποιος κατοικεί μέσα του, πώς και σε ποιόν θα απευθύνεται στις προσευχές του, ποιόν θα καλέσει με τα λόγια «έλθέ και εσκήνωσε εν ήμίν»;

Γι' αυτό το λόγο ο π. CLEOPA   ΗΛΙΑ  διδάσκει• «Ο χριστιανός είναι και πρέπει να είναι συνεχώς ναό της Αγίας Τριάδος. Ο Πατήρ κατοικεί ιδιαίτερα στο θέλημα, στη θέληση του ανθρώπου. Ο Ιησούς Χριστός ο Λόγος, εισέρχεται, αναπαύεται στο νου μας. Και το Πνεύμα το Άγιο - το οποίο δεχόμαστε μέσα μας με το μυστήριο του Βαπτίσματος, κατοικεί (αναπαύεται) στην καρδία μας» .


«Περί δε της Αγίας Τριάδος λέγει κάθε ενέργεια του τριαδικού Θεού που ενεργείται στον κόσμο, που ο Θεός Πατήρ την αρχίζει (εκ τού πατρός), ο Υιός την πραγματοποιεί (διά τού Υιού) και το Άγιο Πνεύμα την εκπληρώνει (εν τώ Αγίω Πνεύματι). Οι δε ενέργειες του αγίου Πνεύματος μέσα στο κόλπο της Τριάδος είναι τα εξής• διά τον Χριστού εισερχόμαστε προς τον Θεό Πατέρα, και διά τον Πνεύματος ενδυόμαστε στο Χριστό. Ο Χριστός είναι η θύρα προς τον Πατέρα και το Πνεύμα το Άγιο είναι το κλειδί που ανοίγει, που ξεκλειδώνει αυτή την θύρα. Το Άγιο Πνεύμα ανοίγει τον Χριστό, επειδή ξεκλειδώνει για τον Θεό το νουν μας»

«Δύο είναι οι έξοδοι (οι πρόοδοι) του Πνεύματος, κατά την ορθόδοξη διδασκαλία. Μία ήταν η προ πάντων των αιώνων πρόοδος, με την εκπόρευση του εκ τού Πατρός (Ιω. 15, 26), η δεύτερη είναι η αποστολή του μέσα στον κόσμο από τον Υιό και η κάθοδος Του πάνω στους αγίους Αποστόλους εν μορφή γλωσσών ωσεί πυρός (Πρ. 2, 3)» .


Με αυτό τον τρόπο ο π. CLEOPA  φτάνει στο σημείο να μιλήσει στους πιστούς για τη καταφατική και αποφατική θεολογία , για τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει την οικονομία του Θεού, για τους κανόνες της Εκκλησίας κλπ. Όλα αυτά δεν είναι μόνο για τους θεολόγους, για την επιστημονική Θεολογία, αλλά είναι απαραίτητα πράγματα για όλους, γιατί είναι η πραγματικότητα της πνευματικής ζωής του κάθε άνθρωπου. Η άγνοια των δογματικών διδασκαλιών και των πνευματικών δογμάτων είναι η αιτία της αίρεσης και της διάλυσης προς τους αιρετικούς.

Το φαινόμενο των αιρέσεων ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα κατά την εποχή του π. CLEOPA , όπως είναι και σήμερα. Έτσι εξηγείται η προσπάθεια του για να διασαφηνίζει τις διαφορές ανάμεσα στην ορθή πίστη και τις αιρέσεις, όπως μαρτυριέται από τη συχνότητα αυτού του φαινόμενου στα κηρύγματα του . Δεν υπάρχει ομιλία περίπου που να μην αναφέρετε στις σύγχρονες αιρέσεις. Αυτοί απειλούν την ενότητα της Εκκλησίας, είναι «αί πύλαι τού Άδη», «αυτοί που αρνούνται το Σταυρό, τους Αγίους, την Εκκλησία, την Παναγία, τα άγια Μυστήρια, τους ιερείς. Οι αιρετικοί εγκαταλείπουν την Εκκλησία, παρεξηγούν τα δόγματα της πίστεως και κηρύττουν έτερον ευαγγέλιο» . Οι σέκτες είναι ο καρκίνος της Εκκλησίας. Γεννιούνται από την υπερηφάνεια και ανυπακοή.

 Επειδή μόνο οι υπερήφανοι και οι ανυπάκουοι αποκόπτονται τη Εκκλησία, βλασφημούν την Παναγία, πετούν έξω από τα σπίτια τους τις εικόνες και το σταυρό, αρνούνται τα Άγια και μισούν τους ποιμένες που ο ίδιος Χριστός τους όρισε» .

Όλη η πτώση των σεκταριστών, κατά την γνώμη του π. Cleopa προέρχεται από την υπερηφάνεια και από την εμπιστοσύνη στο μυαλό τους περισσότερο από το Θεό. Είναι δαιμονισμένοι , γιατί η ενέργεια τους είναι να διαβάλλουν, να διαιρούν, να διασπούν, και απ' αυτούς οι περισσότεροι είναι ιδιαίτερα υπερήφανοι, «ώστε όλοι δημιουργούν αιρέσεις και σέκτες. Διότι τί άλλο είναι οι σεκταριστές παρά στασιαστές υπερήφανοι και ανυπάκουοι χριστιανοί, οι οποίοι δεν θέλουν πλέον να υπακούουν (υποτάσσονται) την Εκκλησία που ο ίδιος Χριστός την ίδρυσε, αλλά φτιάχνουν δικούς τους νόμους και δόγματα κατά το δοκούν τους. Όλοι αυτοί είναι μακριά από την υπακοή, είναι μακριά από τον Χριστό, μακριά από την Εκκλησία και τους Αγίους, και ερίζουν για τη Αγία Γραφή, την οποία εξηγούν κατά τη θέληση τους.


Όποιος εκπίπτει όμως από την υπακοή και από την Εκκλησία, εκπίπτει και από το Θεό .
Κατά τη γνώμη του π. Cleopa, αυτά τα έργα των αιρετικών προεικονίστηκαν ποικιλοτρόπως στη Αγία Γραφή, τόσο στην Παλαιά Διαθήκη, όσο και στην Καινή.
«Ψευδοπροφήτες είναι όλοι που λένε ότι πιστεύουν στο Θεό και ιδρύουν σέκτες και αιρέσεις, ενώ έχουν πλανηθεί από τη αλήθεια. Αυτοί, κατά την μαρτυρία του Αγίου Ανδρέα Καισαρείας, προεικονίστηκαν από το μαύρο άλογο της Αποκαλύψεως (6, 5), πάνω στο οποίο κάθεται ο διάβολος και όλοι οι αρχηγοί των αιρετικών. Απεικονίζονται με μαύρο άλογο, γιατί έχουν το μυαλό τους μαυρισμένο από το διάβολο και ακόμη γιατί είναι μαύρη η κακή τους πίστη.


Ο ζυγός αυτού που κάθεται στο μαύρο άλογο είναι ή Αγία και Ιερά Γραφή, την οποία όλοι οι αιρετικοί και σεκταριστές την εξηγούν κατά το διεφθαρμένο από το διάβολο μυαλό τους, διότι αυτοί καμία φορά προσθέτουν κάτι κατά την κακή τους γνώμη, και άλλες φορές αλλάζουν το νόημα των λόγων όπως τους βολεύει, για να υποστηρίζουν τη δική τους ψευδή πλάνη, χωρίς να οδηγούνται με το δίκαιο και άγιο ζυγό της αλήθειας που την διαγγέλλει η Αγία του Χριστού Εκκλησία. Αυτοί οι ψευδοπροφήτες που αλλοιώνουν το νόημα της Αγίας και Ιεράς Γραφής κατά  τη γνώμη τους, δεν θέλουν να μάθουν πως ο Θεός δεν αντέχει ούτε προσθήκη, ούτε αφαίρεση, όπως ο Ίδιος ορίζει: «ου προσθήστε προς το ρήμα ο εγώ εντέλλομαι υμίν και ουκ αφελείτε απ' αυτόν φυλάσσεσθε τας εντολάς κυρίου του θεού υμών όσα εγώ εντέλλομαι υμίν σήμερον (Δευ. 4, 2• 12, 32• 30, 6• Αποκ. 22,18-19)» .

Την ίδια μοίρα με τους ψευδοπροφήτες της Παλαιάς Διαθήκης - και ο π.  Cleopa παραπέμπει πολλές φορές στις μέρες του προφήτου Ηλία (Βασιλειών Γ', 18) - θα έχουν όλοι οι άνθρωποι που θα κάνουν τις ίδιες κακίες.

«Να, η μοίρα των ψευδοπροφητών και ψευδοδιδασκάλων, οι οποίοι στις μέρες μας προσπαθούν να ελκύσουν τους πιστούς, να τους αποκόψουν από τη Εκκλησιά, από την Παράδοση, από τις εικόνες, από την Παναγία, από τα Ιερά Μυστήρια, από την Ορθοδοξία και από ότι έχουμε εμείς πιο αγαπημένο σ' αυτό τον κόσμο, παρεξηγώντας το Ιερό Ευαγγέλιο κατά το μυαλό τους. Να μην τους ακούστε ούτε να τους δεχθείτε στα σπίτια σας ούτε να πηγαίνετε στις συναθροίσεις τους, για να μην σας απατούν και να έλθει πάνω σας η τιμωρία του Θεού» .
Επομένως, κατά τον π. Cleopa, πρέπει να καταλαβαίνουμε ορθώς την Αγία Γραφή, γιατί αυτή περιέχει την αλήθεια και, αν δεν ερμηνεύεται σωστά, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη πλάνη. Γι' αυτό το λόγο ο μακαριστός γέροντας επιμένει και μάχεται για τα πολύ πρακτικά θέματα της πίστεως, τα οποία οι αιρετικοί προβάλλουν στους χριστιανούς και δείχνει πόσο λανθασμένα μπορεί κανείς να κατανοήσει τη Γραφή κατά την μέθοδο τους.

 Στο παράθεμα που ακολουθεί ο π. Cleopa εξηγεί με σαφήνεια ένα χωρίο της Αγίας Γραφής (Ματθ. 24, 20), το οποίο οι προτεστάντες χρησιμοποίησαν σαν γραφικό επιχείρημα για το πρόβλημα του Σαββάτου και της Κυριακής, πρόβλημα που προέκυψε από τη συνάντηση των ορθοδόξων με τους προτεστάντες.


«Μήπως κανείς θα έλεγε ότι ο Χριστός είπε στους μαθητές Του  Προσεύχεσθε δε ίνα μή γένηται ή φυγή υμών χειμώνος, μηδέ σαββάτω (Ματθ. 24, 20), και με αυτά θα είχε δείξει την ιερότητα του Σαββάτου. Πρέπει όμως να καταλαβαίνουμε ότι αυτά τα λόγια του Κυρίου δεν υποχρεώνουν καθόλου τους χριστιανούς να τηρούν το Σάββατο ως μέρα αναπαύσεως. Αλλιώς θα έπρεπε να τιμήσουμε και να εορτάσουμε και τον χειμώνα. Αυτοί οι λόγοι δείχνουν μόνο την εγγύτητα της καταστροφής των Ιεροσολύμων και τη δυσκολία η οποία θα υπήρχε για τους μαθητές του Χριστού, αν αυτό συνέβαινε ξαφνικά το χειμώνα, όταν θα πέθαιναν από το πολύ κρύο. Επίσης σημειώνει το διάστημα μέχρι τα πάθη και την Ανάσταση του Χριστού, όταν το παλαιό Σάββατο ίσχυε ακόμη και ήταν δύσκολο να φύγει κανείς από τα Ιεροσόλυμα, γιατί οι πύλες της πόλεως ήταν κλειστές».


Παρατηρούμε πως η λύση του θέματος Σαββάτου είναι μια πολύ απλή ιστορική εξήγηση, η οποία προέρχεται από μια καλή γνώση της ιστορίας της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Αυτή η περίπτωση όπως και πολλές άλλες ερμηνευτικές περιπτώσεις τις ομιλίες του μας οδηγούν να υποστηρίζουμε ότι αυτή τη ερμηνεία του αποδεικνύει ο σεβασμός του ιστορικού πλαισίου των χρονών της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης που τηρήθηκε ακέραιος μέσα στη Παράδοση της Εκκλησίας για την κατανόηση της Αγίας Γραφής. Αυτές οι πληροφορίες σήμερα επιβεβαιώνονται από την ιστορική-κριτική μέθοδο.


Η άγνοια της παράδοσης της Εκκλησίας είναι μια άλλη αιτία πλάνης από τη αλήθεια. Και αυτό γιατί η Παράδοση είναι το ζωντανό κριτήριο της αληθείας και της κατανοήσεως της Γραφής. Καθώς οι αιρετικοί δεν δέχονται την αλήθεια που η Εκκλησία διδάσκει, οι σεκταριστές καθιστούν το εαυτό τους κριτήριο της αληθείας και δεν έχουν καμία αρχή που να επιβεβαιώσει την αυθεντικότητα της κατανοήσεως της Γραφής. Γι' αυτό το λόγο παραγκωνίζουν όλη την Παράδοση της Εκκλησίας και κρατούν μόνο το κείμενο της Γραφής, τον οποίο θεωρούν ως μόνη πηγή της σωτηρίας. Με αυτό τον τρόπο αντιμετώπισης της Γραφής διαπράττουν μεγάλο λάθος, διότι μέσα στην Παράδοση της Εκκλησίας υπάρχουν όλα τα απαράτητα στοιχεία για μια ορθή κατανόηση της Γραφής.

Εκτός από αυτή τη πλάνη, αυτοί που αρνούνται τα πάντα εκτός από τη Γραφή, κάνουν ακόμη και το λάθος να πιστεύουν ότι με το μυαλό τους μπορούν να καταλαβαίνουν κάτι, να πιστεύουν πως χωρίς μια πνευματική καθοδήγηση και χωρίς την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και μόνο με τα ανθρώπινα μέσα και με το μυαλό τους μπορούν να καταλαβαίνουν και να εξηγήσουν όλα τα λόγια της Γραφής. Αντιθέτως, η Εκκλησία μας διδάσκει το ταπεινό τρόπο κατανοήσεως της Γραφής  και πως η Αγία Γραφή δεν είναι η μόνη οδό στην οποία έχουμε την δυνατότητα να γνωρίσουμε τον Θεό .

Η Αγία Γραφή «είναι μόνο ένα από τα δώρα που μας άφησε ο Σωτήρας μας για να σωθούμε, δεν είναι άρα η μόνη βοήθεια στην οδό μας για να αποκτήσουμε την σωτηρία»  είναι «το βιβλίο της ζωής» που ο Σωτήρας μας το χάρισε σαν δώρο, όπως ήδη έχουμε πει, «με την οποία μας διδάσκει τις σωτηριώδεις εντολές Του» .


Εκτός από αυτό το βιβλίο, δηλαδή της Αγίας Γραφής, υπάρχουν όμως και τα Ιερά Μυστήρια, τα οποία ανοίγουν για τον άνθρωπο την δυνατότητα άμεσης συμμετοχής στη θείας χάριτος. Η Γραφή, και ιδιαίτερα στην «εκτεταμένη μορφή» της, δηλαδή στην επεξηγημένη παρά των ανθρώπων του Θεού μορφή της προσφέρει στον άνθρωπο το θεμέλιο της πίστης, διδάσκει στον άνθρωπο τη γνώση Θεού, δείχνει τις εντολές που οδηγούν στην αιώνια ζωή, συνενώνει το νουν του ανθρώπου με τον Θεό. Τα Ιερά Μυστήρια όμως εκχύνουν την χάρη του Θεού μέσα στη ψυχή του ανθρώπου και παρέχουν την δυνατότητα συμμετοχής στη Βασιλεία του Θεού. Δεν υπάρχει μία χωρίς την άλλη.


Γι' αυτό όποιοι δεν αναγνωρίζουν τα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας, τους Αγίους, το Σταυρό, αρνιούνται πράγματι να συμμετάσχουν πλέον στη θεία χάρη. Και ο π. Cleopa συμβουλεύει χαρακτηριστικά: «Ας μένουμε στην Εκκλησία του Χριστού μαζί με τους Αγίους Αυτού. Εδώ είναι η σωτηρία, η χαρά, η ειρήνη και η ελπίδα μας. Έξω από την Εκκλησία είναι αυτοί που έπεσαν από την πίστη, οι αποστάτοι, οι άθεοι, οι αιρετικοί, οι ψευδοπροφήτες, οι προδότες, οι μέθυσοι, οι πόρνοι και όλοι οι κυριαρχούμενοι από τα πάθη που δεν θέλουν να μετανοήσουν»

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Η ΟΜΙΛΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ.
ΚΑΤΑ ΤΟ Β ΜΕΣΩ ΤΟΥ 20 ΑΙΩΝΑ.
PREDA IONEL SABINΤ ΤΜΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.


http://www.pentapostagma.gr/2012/11/cleope.html

Αγία Cuthburga

Ημέρα εορτής: 31 Αυγούστου

 Βασίλισσα και πρώτη ηγουμένη του Wimborne. Κοιμήθηκε το έτος 725.

 Η Αγία Cuthburga ήτανε κόρη του πρίγκηπα Coenred, δεύτερου ξαδέρφου του Caedwalla, βασιλέα του Wessex.

Τα αδέρφια της ήταν ο άγιος Ine, βασιλιάς του Wessex και ο Ingild. Οι αδερφές της ήταν οι αγία Cwenburga, Edburga και Tata...

 O Caedwalla έγινε Χριστιανός, το 688, και πήγε στη Ρώμη για να βαπτιστεί, παραδίδοντας το θρόνο στον Ine. H Cuthburga παντρεύτηκε τον Aldfrith, βασιλιά της Northumbria. Ήτανε νόθος υιός του Oswiu, βασιλιά της Northumbria, και εκπαιδεύτηκε ανάμεσα στους μοναχούς της Αϊόνα. Διατηρούσε φιλία με τον επίσκοπο Βενέδικτο. Ήτανε γονείς του Osred, βασιλιά της Northumbria, και πιθανόν της αγίας Osana.

 Ο Aldfrith και η Cuthburga τελικά χώρισαν για θέματα πίστεως. Η Cuthburga έλαβε το μοναχικό σχήμα μαζί με την αδερφή της, την αγία Cwenburga, στο Barking. Αυτό το γυναικείο μοναστήρι ήταν γνωστό για τον ζήλο των μοναζουσών στην μελέτη των ιερών και κλασσικών λογοτεχνικών κειμένων.
Μαζί έγιναν μαθήτριες της αγίας Hildelith, της δεύτερης ηγουμένης. Τώρα ο Ine, βασιλιάς του Wessex, είδε πως οι αδερφές του είχαν αφιερωθεί στην υπηρεσία του Θεού και εντυπωσιάστηκε. Επιθυμώντας να χτίσει μία εκκλησία για το καλό της ψυχής του και για εξυπηρέτηση των πολιτών του, ανέγειρε ένα διπλό μοναστήρι, ανάμεσα στα 700 και 705, για την Cuthburga, στο Wimborne του Dorset, κοντά στον δικό του τόπο κατοικίας.
Η Cuthburga ήταν η πρώτη ηγουμένη. Η Cwenburga ήταν μοναχή εκεί μαζί της. Η διαιρεμένη περίφραξη στο Wimborne ενισχύθηκε αυστηρά από την Cuthburga και ούτε καν οι ιεράρχες δεν επιτρεπόταν να εισέλθουν στους χώρους των μοναζουσών. Η αγία επικοινωνούσε μαζί τους μέσα από ένα μικρό άνοιγμα.
 Ήταν στοργική προς τους αδελφούς και της αδελφές που φρόντιζε, αλλά αυστηρή προς τον εαυτό της και επιμελής στη νηστεία και την προσευχή. Το ησυχαστήριο της σύντομα έγινε το κυρίαρχο των δύο κοινοτήτων και έγινε ποιο διάσημο και από εκείνο του Barking σαν εκπαιδευτικό σχολείο για μαθητευόμενος γυναίκες.
 Ήταν εδώ από όπου η επόμενη γενιά, όπως η αγία Walburga και άλλες, με το κάλεσμα του αγίου Βονιφάτιου, ενίσχυσαν τον μεγάλο Άγγλο απόστολο της Γερμανίας και βοήθησαν στην μεγάλη του αποστολή.(κλικ εδώ Boniface )
 Κοιμήθηκε στο Wimborne της 31 Αυγούστου το 725 και όταν το μοναστήρι καταστράφηκε από τους Δανούς γύρω στα 900 και έπειτα ανακαινίστηκε, αφιερώθηκε εκ νέου στο όνομα της αγίας Cuthburga και εγκατέλειψε τους κοσμικούς κανόνες. Το στήθος της αγίας Cuthburga, το οποίο βρισκόταν μέσα σε ένα κοίλο κομμάτι βελανιδιάς, γλύτωσε από την καταστροφή, και ακόμη παρουσιάζεται στο Βόρειο Aisle του Minster.
 Ο τόπος της ταφής της λέγεται πως είναι κάτω από τον τοίχο του τέμπλου.

 αγγλικό κείμενο http://www.thyateira.org.uk/index.php?option=com_content&task=view&id=442&Itemid=151


μετάφραση orthodoxy-rainbow.blogspot.gr

Μετά τη δολοφονία του π.Δανιήλ πολλοί μουσουλμάνοι βαπτίστηκαν ορθόδοξοι!

«Ένας άνθρωπος δολοφονείται όταν τον φοβούνται.Όταν φοβούνται την πνευματική του ανωτερότητα.Το π.Δανιήλ τον είχαν απειλήσει πολλές φορές.Ακόμα και την ημέρα της δολοφονίας του τον είχαν απειλήσει λέγοντάς του να σταματήσει να κυρήττει ενάντια στους μουσουλμάνους.Μετά την δολοφονία του ακόμη πιο πολλοί μουσουλμάνοι βαπτίστηκαν ορθόδοξοι.Μας το είπαν οι ίδιοι οι ιερείς των μουσουλμάνων.Η δολοφονία είχε το αντίθετο αποτέλεσμα»δήλωσε ο π.Όλεγκ στην εφημερίδα Krestovsky.

Όταν ο πολέμαρχος Said Buryatsky(ΕΔΩ) καταδίκασε τον π.Δανιήλ σε θάνατο,δύο ήταν τα ''επιβαρυντικά στοιχεία''':«Ότι ο π.Δανιήλ διενέργησε πολλές δημόσιες συζητήσεις με τους μουσουλμάνους  και ότι βάπτισε χριστιανούς πολλούς από αυτούς».

« Οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι όμως ήταν αυτοί που διοργάνωνωναν αυτές τις δημόσιες συζητήσεις.Το γεγονός ότι ερχόνταν σ'αυτόν και του ζητούσαν να τους βαπτίσει δείχνει ότι κάτι λείπει από το Ισλάμ το οποίο το βρήκαν στην Ορθοδοξία»,λέει ο π.Όλεγκ
Επίσης τονίζει ότι ο π.Δανιήλ δεν ήταν ποτέ επιθετικός και τα βίντεο που υπάρχουν το αποδεικνύουν.

«Δυστυχώς τα διαλείμματα δεν μαγνητοσκοπήθηκαν.Υπήρχαν στιγμές που οι πιο πολλοί μουσουλμάνοι συζητούσαν μεταξύ τους και έπειτα μαζεύονταν γύρω από τον π.Δανιήλ και του έθεταν ερωτήσεις στις οποίες απαντούσε πολύ φιλικά.Δεν είχε έχθρα για όσους ανήκαν σε άλλες θρησκείες και αυτό το τόνιζε στις ομιλίες του. ''Αγαπώ αυτούς τους ανθρώπους αλλά δεν συμμερίζομαι την πίστη τους και τα πιστεύω τους''.

Ο π.Ολεγκ πιστεύει ότι ο π.Δανιήλ είναι ένας Άγιος
«Οι Άγιοι ήταν δύσκολοι άνθρωποι και πάντοτε σε εμπνέουν και σου δίνουν ώθηση.Πρωτοπορούν σε ιδέες,λέξεις και δράσεις.Φαίνονται σαν να βιάζονται.Στην πραγματικότητα εμείς είμαστε αυτοί που μένουμε πίσω.Ο Π.Δανιήλ δεν βιαζόνταν.Ήταν ένα μετρημένο άτομο.Αυτός έδινε τον ρυθμό και την ένταση και δεν άφηνε να μένει κανείς άπραγος».μας λέει ο π.Όλεγκ.

 Στις 19 Νοεμβρίου 2009 δολοφονήθηκε μέσα στον ναό του Αγίου Αποστόλου Θωμά στην Μόσχα όπου ήταν εφημέριος από έναν μουσουλμάνο.Στις 1 Δεκεμβρίου ένας Κιργίζιος δολοφονήθηκε κατά τη στιγμή της σύλληψής του.Ήταν ένας από τους βασικούς υπόπτους.
ΠΗΓΗ/Μετάφραση www.proskynitis.blogspot.gr